به گزارش افق اندیشه حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا مظفر خطیب نماز جمعه جنوب شهر کابل در خطبه‌های این هفته نماز جمعه که دوم قوس ۱۴۰۳ خورشیدی مردم را به احسان و نیکوکاری دعوت کرد و نمازگزاران را به جایگاه و مقام معنوی حضرت فاطمه (س) توجه داد.
امام جمعه جنوب شهر کابل ضمن توصیه خود و نماز گزاران به تقوای الهی در باب تقوای عملی از دیدگاه امیرالمومنین علیه السلام به دهمین صفت مومنان اشاره کرد و از قول امام علی (ع) نقل کرد: «مفتوح الباب للاحسان»: یعنی مومن به قدری با خوشرویی و خوش نیتی برخورد می کند که محل رجوع همه و مایه خیر و امید برای دیگران قرار می گیرد.
حجت الاسلام و المسلمین مظفر در تعریف و تفسیر احسان واژه‌ی نیکویی و نیکوکاری را به کار برد و روایاتی ذکر کرد و پیرامون هرکدام مطالب مبسوطی ارائه کرد:
الف) پيامبر (ص): مَنْ مَشى اِلى ذى قَرابَةٍ بِنَفْسِهِ وَ مالِهِ لِيَصِلَ رَحِمَهُ اَعْطاهُ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّاَجْرَ مِأَةِ شَهيدٍ.
ب) امام صادق (ع): اَيُّما مُؤمِنٍ نَفَّسَ عَن مُؤمِنٍ كُربَةً ، نَفَّسَ اللّه ُ عَنهُ سَبعينَ كُربَةً مِن كُرَبِ الدُّنيا و كُرَبِ يَومِ القيامَةِ.
ج) امام حسن مجتبی (ع) در مسجد معتکف بود که مردی نزد ایشان آمد و گفت: ای فرزند رسول خدا! من مقروضم و می‌خواهند به خاطر بدهی‌ام مرا حبس کنند. امام حسن (ع) فرمود: در حال حاضر مالی در اختیار ندارم که قرض تو را بپردازم. آن شخص گفت: پس وساطت کنید تا به من مهلت بدهند. امام حسن(ع) برخاستند تا همراه بدهکار بروند. «ابن مهران» که آن‌جا حضور داشت به ایشان گفت: ای فرزند رسول خدا! آیا اعتکاف را فراموش کردید! امام حسن (ع) فرمود: فراموش نکرده‌ام، ولی جدم رسول خدا فرمود: کسی که در راه برآوردن حاجت برادر مسلمانش بکوشد، چنان است که نه هزار سال خدا را عبادت کرده باشد. عبادت کسی که روزها را روزه گرفته و شب‌ها را به شب‌زنده‌داری مشغول باشد.
نماینده مرجعیت در بیان برکات و آثار احسان، برگشت احسان را به (محسن- نیکوکار) با ذکر تطهرهم و تزکیهم دانستند و دومین دریافت کننده احسان، احسان شونده را بیان کردند.
حجت الاسلام و المسلمین مظفر خوش زبانی و نرم زبانی را صفت دیگری از صفات مومنان عنوان کرد و ضمن بیان برکات خوش‌گویی و متانت در لسان به آسیب‌های هفده گانه زبان از دیدگاه علمای اخلاق پرداخت.
خطیب نماز جمعه جنوب شهر کابل به مصادیق خوش‌زبانی در زندگی حضرت زهرا (س) نیز پرداخت و به موارد زیر اشاره کرد:
۱- علی علیه السلام: زهرا در هیچ امری، قدمی بر خلاف میل باطنی من برنداشت و هرگاه که به رخسارش نظاره می‌کردم، تمام غصه‌هایم بر طرف می‌شد و دردهایم را فراموش می‌کردم.
۲- فَما کانَتْ اِلَّا ساعَةً فَاِذا بِوَلَدِیَ الْحُسَیْنِ قَدْ اَقْبَلَ وَ قالَ: اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّاهْ. فَقُلْتُ: وَ عَلَیْکَ السَّلامُ یا قُرَّةَ عَیْنی وَ ثَمَرَةَ فُؤادی.
/پایان/
