چکیده
آنچه حضرت خدیجه (س) را به عنوان اسوه برای زنان دیگر قرار داد, گذشته از کمال دینداری وی, ابعاد رشد اجتماعی و مهارتهای ایشان در جامعه معاصر خود و پیوند آن با جامعه امروزی است. حضرت خدیجه (س) قبل از اسلام در جزیره العرب به عنوان یک خانم ممتاز در وجوه مختلف بود از جمله: محبوبیت وی نزد پدر و مادر, خاندان, بستگان و قبیله بود. وی قبل از اسلام, بانویی مدبر و آینده نگر بود که تجارت گسترده و فراگیر آن حضرت تا شام و مناطق دیگر, آوازه ممتاز بودن وی را تا قبل از اسلام جهانی کرده بود. همچنین متانت, عفاف و فضایل اخلاقی ایشان در محیط کسب و کار زبانزد همگان بود. آن حضرت, در میان زنان جامعه مقام برجسته اخلاقی و اجتماعی داشت و در زمان جاهلیت که زنان دارای نقش اجتماعی نبودند, نقش اجتماعی حضرت خدیجه (س), به زن شخصیت و منزلت داد و ضرورت اتخاذ سیاست حضور زن و مرد در حوزه عمل سیاسی برای حفظ اصالت آموزه های آیین نبوی در همیشه تاریخ را آشکار می سازد. در این مقاله با توضیح و تبیین رشد اجتماعی و تطبیق آن با شخصیت حضرت خدیجه(س) به دستاوردهای مهم این امر پرداخته شده است.
