پرسش :
لطفا در مورد شخصیت خالد بن ولید توضیح بدهید و و بگویید نظر شیعیان در مورد اون چیه؟
پاسخ :
خالد بن ولید از شخصیت هایی است که هر چند اهل سنت از او به بزرگی و احترام یاد می کنند و مدعی هستند بخاطر خدمات او به اسلام، رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به او لقب سیف الله یا سیف الاسلام داده است، ولی مطالعه تاریخ اسلام بیانگر این واقعیت است که خالد بن ولید هم قبل از مسلمان شدن هم بعد از مسلمان شدن، شخصیت مثبت و موجهی نبوده است.
دشمنی های او قبل از مسلمان شدن با اسلام و مسلمانان بر کسی پوشیده نیست. در این مورد فقط ذکر همین مورد بس که در سال هفتم که پیامبر و مسلمانان برای ادای عمره القضاء روانه مکه شدند، خالد چنان از اسلام و مسلمانان نفرت داشت که شهر را ترک کرد.(1)
بعد از مسلمان شدن هم اقدامات خالد بن ولید پرونده ای نسبتاً منفی از او باقی گذاشته است. از جمله اقدامات منفی او می توان به این موارد اشاره کرد:
1. در اوایل شوال سال هشتم، پیامبر اکرم، خالد بن ولید را در رأس گروهی ۳۵۰ نفره از مهاجران و انصار و بنیسُلَیم به سوی بنیجَذِیْمه، در اطراف مکه، فرستاد تا آنان را به اسلام دعوت کند.
با وجود این که بنیجَذیمه مسلمانی خود را اعلام و اسلحه خود را تسلیم کردند، اما خالد دستور داد عدهای از آنان را گردن زدند که چون پیامبر مطّلع شد، از کار خالد تبری جست و حضرت علی (علیهالسلام) را فرستاد تا دیه کشتهشدگان را بپردازد.
2. در زمان خلیفه اول، با آنکه مالک بن نویره و قبیله او و بنیتمیم مسلمان بودند، خالد آنان را اسیر کرد و بعد دستور داد مالک بن نویره و افراد قبیلهاش را کشتند و همان شب با همسر مالک بن نویره همبستر شد.(2)
3. در کتب شیعه به تفصیل بیان شده است که خالد بن ولید به دستور ابوبکر قصد ترور امام( علیه السلام ) را داشته، ولی در وسط نماز ابو بکر او را از این کار نهی میکند.(3)
4. بر اساس منابع معتبر شیعی، خالد بن ولید کسی است که در سقیفه و در واقعه سوزاندن درب خانه فاطمه زهرا( سلام الله علیها ) نقش داشت و حتی شمشیر از غلاف کشیده و قصد جسارت به ایشان و امام علی( علیه السلام ) را میکند.(4)
پی نوشت ها:
1. محمد بن عمر واقدی، کتاب المغازی، چاپ مارسدن جونز، لندن 1966م.ج2، ص746. مصعب بن عبداللّه، کتاب نسب قریش، چاپ لوی پرووانسال، قاهره 1953م. ج1، ص324.
2. خلیفه بن خیاط، تاریخ خلیفه بن خیاط، چاپ مصطفی نجیب فوّاز و حکمت کشلی فوّاز، بیروت 1415ق. ج1، ص53.
3. طبری آملی کبیر، محمد بن جریر بن رستم، المسترشد فی إمامه علی بن أبی طالب (علیه السلام)، محقق محمودی، کوشانپور، قم، 1415ق. ص 455.
4. طبرسی، الاحتجاج، محقق خرسان، نشر مرتضی، مشهد، 1403ق. ج 1، ص73.