مجموعه کتاب‌های «قبله آخرین» از جدیدترین تالیفات استاد علوم دینی، مسعود عالی است که توسط دفتر نشر معارف منتشر شده است. مجموعه «قبله آخرین» به موضوع مهدویت و وظایف منتظران امام عصر (عج) پرداخته است. قبله آخرین دربردارنده سلسله مباحثی است که در برنامه تلویزیونی «سمت خدا» با عنوان «یادی از امام عصر» برگزار شد. در آن برنامه، سعی بر این بود که مباحث مهم مهدویت با بیانی ساده و روان و قابل درک برای همگان ارائه شود.
همان‌گونه که در پیشگفتار کتاب قبله آخرین بیان شده؛ مسئله مهدویت صرفاً بحث و بررسی پیرامون یکی از موضوعات دینی نیست، بلکه سخن‌گفتن از کسی است که شناخت او، مایه رهایی از مرگ جاهلی است و دل‌دادن به او، دلبستگی به همه فضایل و خوبی‌ها، امید به او، امیدواری به آخرین چشم‌انداز همه انبیا و اولیاء الهی و انتظار او سرآمد همه اعمال و مایه قبولی آن‌هاست. پرداختن به «مسئله مهدویت» فقط یک ضرورت علمی و انباشتن اطلاعات شخصی نیست، بلکه می‌خواهیم با پرداختن به این موضوع، به الگویی دست پیدا کنیم که در عمل و در زندگی، با آن حیات فردی و اجتماعی‌مان را تنظیم کنیم و با تشکیل حکومت دینی، آماده ظهور آن منجی عدالت‌گستر گردیم.
مجموعه مباحث قبله آخرین از سه بخش تشکیل شده که عبارتند از:
بخش نخست با عنوان ویژگی های امام عصر، بحث‌هایی نظری درباره خصوصیات و ویژگی‌های امام زمان است که شامل 5 فصل است و مسائلی مانند عدالت خاص امام زمان، رحمت خاص آن حضرت در زیارت آل یاسین به عنوان رحمت واسعه و سایر ویژگی‌ها و امتیازات ایشان بررسی می‌شود.
بخش دوم با عنوان وظایف فردی منتظران، شامل 6 فصل است به طور کلی وظایف منتظران در عصر غیبت مورد تحلیل قرار گرفته است. این جلد از کتاب را می‌توان در دو بخش وظایف فردی منتظر و جامعه منتظر تقسیم‌بندی کرد، که وظایف فردی منتظر از جهت قلبی، زبانی و عملی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
در بخش سوم وظایف اجتماعی و مسئولیت عملی منتظر بررسی می‌شود. در واقع دو بخش آخر مباحث عملی است.
نویسنده برای تالیف کتاب قبله آخرین از روایات و آیات قرآن و همچنین از منابع موجود در حوزه مهدویت استفاده کرده، روایات مستندی که در کتاب‌هایی مانند کمال الدین، الغیبه شیخ طوسی و بحارالانوار آمده است.
بخشی از جلد اول کتاب قبله آخرین
«از محوری‌ترین و اساسی‌ترین اعتقادات شیعه، که سهم بسیار فراوانی از آیات و روایات را به خود اختصاص داده است، مسئله اعتقاد به وجود حجت الهی است که زمین هیچگاه از آن خالی نیست. در روایات ما آمده است: اگر در زمین دو نفر زندگی کنند، یکی از آن دو نفر حجت خداست؛ چون خدا با وجود او دیگر هیچ عذر و بهانه‌ای را نمی‌پذیرد. کسی نمی‌تواند بگوید من دین حق و راه حق را نشناختم و کسی را نداشتم، هدایتم کند و مرا به سعادت برساند. این‌ها از هیچکس پذیرفته نیست؛ چون خدا با وجود او دیگر هیچ عذر و بهانه‌ای را نمی‌پذیرد.»
