به گزارش افق اندیشه حجت الاسلام والمسلمین عبدالقدیر عالمی در نماز جمعه این هفته غرب کابل (28 جدی ۱۴۰۳ه.ش.) که در مصلای بزرگ اباصالح المهدی (عجّل‌الله تعالی فرجه الشّریف) اقامه شد گفت: وظیفهٔ همهٔ ماست تا دست بدست هم داده کوشش کنیم محیط زیست مان را از این آلودگی خطرناک نجات بدهیم. اگر به نقطه صفر نمی‌رسد حد اقل میزان آلودگی از وضعیت فعلی کمتر شود.
امام جمعه غرب کابل نخست خویش و نمازگزاران (برادران و خواهران) را به تقوی و پرهیز گاری و انجام واجبات و ترک محرمات سفارش نموده، و با امتنان از حضور شکوه‌مندانه و اخلاص مندانه مؤمنین نمازگزار(برادران و خواهران) در نماز جمعه غرب کابل، و سپاس‌گزاری از افادات مبلغین و گویندگان دینی، در در ادامهٔ سلسله مباحث قبلی « موفقیت، عوامل و اسباب آن از نظر اسلام» در دوازدهمین جلسه به مناسبت سالروز میلاد با سعادت مولای متقیان، امیرمؤمنان حضرت علی بن ابی طالب (صلوات الله علیه) مطالب ارزشمند و مفیدی را تحت عنوان «موفقیت در کلام امیر المؤمنین (ع)» بیان نمود.
خلاصهٔ خطبه اول
در کلام مولا امیرالمؤمنین (ع) به موفقیت و عوامل آن اشاراتی شده است که یکی از عوامل برجسته برای رسیدن به موفقیت و کامیابی داشتن «هدف عالی» است؛ اگر بخواهیم به موفقیت و کامیابی برسیم، باید دارای برنامه و هدف عالی باشیم و هدف صحیح و درست را در مسیر رسیدن به موفقیت انتخاب نمائیم.
هیچ موجود در عالم خلقت بدون هدف آفریده نشده است. و برای خلقت هر موجودی هدف یا اهدافی در نظر گرفته شده است که ما انسانها از این قاعده مستثنی نیستیم.
لذا می‌طلبد تمام سعی و تلاش مان در زندگی دنیا برای رسیدن به آن هدف اصلی خلقت ما (انسانها) باشد؛ زیرا موفقیت و کامیابی ما همانا رسیدن به هدفی است که ما برای آن آفریده شده ایم.
ممکن است هر انسانی در زندگی دنیا با انتخاب اهداف متعددی مواجه باشد که با توجه به کوتاه بودن فرصت عمر و زندگی به همهٔ آن اهداف ممکن است نرسد؛ یعنی عمر و مدت زندگیش کفاف ندهد، لذا باید هدف اصلی را تشخیص داده و برای رسیدن به آن تلاش نمود، تا عمر و فرصت ارزشمند زندگی ضایع نشود. که البته شناخت هدف اصلی زندگی خود نوعی موفقیت است.
امام امیرالمؤمنین(ع) فرمود: «مَنِ اشتَغَلَ بِغَيرِ المُهِمِّ ضَيَّعَ الأَهَمَّ.» هر كس به چيزى كه مهمّ نيست بپردازد، آنچه را كه اهميت بيشترى دارد از دست می‌دهد. (غررالحکم/ آمدی، حدیث: ۸۶۰۷).
از نظر امام علی(ع) تعیین هدف بسیار مهم است و کسی که هدف درست و مشخص نداشته باشد، فرصت عمر و زندگیش را ضایع ساخته و همیشه در زندگی ناکام می‌ماند.
شما می‌بینید یک دانش‌آموز تا صنف دوازدهم بطور عمومی درس می‌خواند، اما بعد از صنف دوازده وقتی می‌خواهد وارد دانشگاه شود، باید طبق ذوق، سلیقه و استعدادش انتخاب رشته نماید تا در آن رشته به موفقیت و کامیابی رسیده و تخصص حاصل نماید، ولی اگر همین دانشجو تمام رشته‌ها را دنبال نماید نه عمرش کفاف می‌دهد و نه به موفقیت و تخصص می‌رسد. در بقیه شئون زندگی نیز این فرمول صادق است.
در امور معنوی شناخت و تعیین هدف به مراتب مهم‌تر است؛ شما می‌دانید که فرصت عمر و زندگی ما در دنیا بسیار محدود است و بیش از ۶۰ و ۷۰ سال عمر نداریم. و این فرصت کوتاه شب می‌شود و روز، هفته می‌شود و ماه و سال و همین‌طور می‌گذرد، لذا می‌طلبد این سرمایه (عمر) زود گذر و درعین حال بسیار ارزشمند و مهم را در جهت رسیدن به هدف اصلی مصرف نمائیم.
گاهی متاسفانه دیده می‌شود که این سرمایهٔ ارزشمند حتی در مسیر اهداف غیر مشروع صرف می‌شود که خیلی مایه حسرت و تأسف است؛ این سرمایه ارزشمند برای هم چشمی‌ها، حسادت‌ها، رقابت‌های منفی، لجاجت‌ها و تعصب ها و… از کف می‌رود که جز خسران و تباهی دنیا و آخرت نتیجهٔ در پی ندارد.
این گم کردن و از دست دادن هدف عالی خلقت است که نتیجه اش از دست دادن سرمایه ارزشمند عمر و افتادن در منجلاب خسران و تباهی و سقوط در باتلاق ناکامی است که انسان را خسر الدنیا و الآخرة می‌سازد.
خداوند متعال ما انسان ها را برای این اهداف نیافریده است، بلکه برای هدف بسیار عالی آفریده شده ایم.
لذاست که امیرالمؤمنین شناخت هدف را باعث موفقیت و کامیابی می‌داند.
پرسش اصلی این است که هدف اصلی و علت غائی خلقت انسان چیست؟
به سه آیه مبارکه از قرآن‌کریم در این مورد اشاره می‌نمائیم:
۱- عبادت و بندگی
«وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ.»(الذاریات، ۵۶). من جنّ و انس را نیافریدم جز برای این که مرا پرستش کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند).
در این آیه مبارکه هدف و علت غائی خلقت، عبادت و بندگی ذکر شده تا انسان از این راه تکامل یافته و به کمال مطلوب که همانا رسیدن به مقام قرب الهی است نائل آید.
بنابراین اصل خلقت نوعی تفضل و رحمت پروردگار برای انسان هاست.
شاید در ذهن ما از عبادت نماز، روزه و حج تبادر کند، اما عبادت مفهوم وسیع و مصادیق فراتر از نماز و روزه دارد و هر آنچه مورد رضایت پروردگار باشد عبادت خداست، لذا در آموزه‌های دینی ما آمده است: خدمت بندگان خدا عبادت است.
خلاصه هرکاری که انجام آن مورد رضایت خداوند متعال و خیر و منفعتی برای بندگان خدا داشته باشد عبادت است.
۲- آزمایش و امتحان الهی برای تکامل و موفقیت
«الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاةَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُورُ.» (الملک، ۲). آن کس که مرگ و حیات را آفرید تا شما را بیازماید که کدام یک از شمابهتر عمل می کنید، و او توانا و آمرزنده است.
در این آیه مبارکه خلقت مرگ و زندگی که دو پدیدهٔ وجودی اند و اشاره به زندگی عالم دنیا(عالم خلقت وعمل) و عالم بعد از مرگ(عالم حساب و پاداش) دارد، هدف خلقت، امتحان و آمازیش و رسیدن انسان از طریق این آزمایش به کمال مطلوب است که در نتیجه همان بندگی و اطاعت از خداوند متعال می‌باشد. و «أَحْسَنُ عَمَلًا» اشاره به همین نکته دارد.
بنا براین تمام همت و تلاش مان باید این باشد که در این آزمون الهی یعنی «أَحْسَنُ عَمَلًا» انجام کارهای شایسته موفق باشیم تا از عهده امتحان الهی که علت خلقت ذکر گردیده موفق و کامیاب بدر آئیم.
۳- مقام خلیفة اللهی
«وَإِذْ قَالَ رَبُّکَ لِلْمَلَائِکَةِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً.» (البقرة، ۳۰). (به یاد آور) هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان فرمود: من بر روی زمین، جانشینی (نماینده ای ) قرار خواهم داد.
در این آیهٔ مبارکه هدف از خلقت انسان جانشینی و نمایندگی خداوند متعال در روی زمین ذکر شده است.
{امام جمعه غرب کابل در مورد مقام خلیفة‌اللهی انسان در روی زمین با استناد به آیات قرآن مفصل صحبت نموده} و اضافه کردند:
بنابر این هدف از خلقت انسان از منظر قرآن‌کریم، عبادت و بندگی، آزمایش و امتحان و جانشینی خداوند متعال در روی زمین است که بازگشت همه در واقع به اطاعت و بندگی خداوند متعال می‌باشد تا انسان از این مسیر به کمال مطلوب و هدف غائی خلقت که رسیدن به مقام قرب الهی است نائل آید.
آنچه مهم است شناخت این هدف عالی، و سعی و تلاش در جهت رسیدن به آنست که ضامن سعادت دنیا و آخرت انسان است.
امام جمعه غرب کابل در اخیر خطبه اول نماز جمعه غرب کابل به یکی از دیگر از عوامل موافقیت در کلام امام علی(ع) یعنی انتخاب دوست خوب در زندگی نیز پرداخته و پیرامون حدیثی از امام علی(ع) در زمینه صحبت مفصل نمود.
خلاصه خطبهٔ دوم:
او در خطبهٔ دوم نماز جمعهٔ این هفته ضمن سفارش مجدد خویشتن و نمازگزاران به تقوی و پرهیزگاری، و اجتناب از معاصی و نافرمانی خداوند متعال، و تقدیر و سپاس از حضور گستردهٔ نمازگزاران در نماز عبادی سیاسی جمعهٔ این هفتهٔ پایتخت كشور، و اظهار سپاس و قدردانی از ارگان‌ها و نیروهای امنیتی، جوانان رضاکار، محافظین و فراشان مصلی بزرگ ابا صالح المهدی (عج) بابت تأمین نظم و امنیت نمازگزاران به «نِکات» ذیل اشاره نمود:
۱- آلودگی خطرناک هوای پایتخت
هوای پاک نعمت بزرگ از نعمت‌های الهی است. انسانها، حیوانات، حشرات حتی گیاهان نیازمند هوای پاک اند. ما نیاز داریم در فضای پاک نفس بکشیم تا سلامتی مان حفظ شود. متاسفانه فضای شهر ما(شهرکابل) بشدت آلوده گردیده است که خیلی خطرناک است؛ آلودگی هوا مرگ تدریجی شهروندان است و امراض خطرناکی بدنبال دارد؛ امراض قلبی، امراض تنفسی حتی سرطان زاست. بیشترهم کودکان و سالخوردگان آسیب می‌بینند و قربانی هوای آلوده می‌شوند.
مواد سوختی غیر استاندارد مانند سنگ ذغال حتی بدتر از آن، هستند کسانی که پلاستیک و سائر آلاینده های بدتر از ذغال سنگ را می‌سوزانند.
اینها سبب آلودگی شدید هوای شهر ماشده است.
پیشنهاد ما به حکومت و نظام اینست که سوخت بدیل سنگ ذغال و غیر استاندارد را آماده نماید تا همهٔ ما از این خطر نجات پیدا کنیم. اگر بالفعل و درکوتاه مدت امکانش نیست در آینده باید به این مسئله توجه جدی صورت گیرد.
متاسفانه آمار مرگ و میر در این فصل چقدر زیاد می‌شود؟! که یقینا تاثیر همین هوای آلوده است.
وظیفهٔ همهٔ ماست تا دست بدست هم داده کوشش کنیم محیط زیست مان را از این آلودگی خطرناک نجات بدهیم. اگر به نقطه صفر نمی‌رسد حد اقل میزان آلودگی از وضعیت فعلی کمتر شود.
۲- ذخیره آب و تقویت منابع آبی
نکته دوم تقویت منابع آبی‌است. بنده خیلی نگرانم و این مطلب شاید تکراری باشد چون بارها عرض کردیم. بازهم وظیفه خود می‌دانم.
همه ما بسیج شویم برای تقویه منابع آبی؛ و با حفر چاه‌های جذبی در داخل حویلی‌های مان از ضیاع آب جلوگیری نموده و برف، باران و آب های مصرفی برای شستشو را نگذاریم ضایع شوند؛ چون آب منشا حیات است: «وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ…» (الأنبیاء، ۳۰).
و هر چیز زنده ای را از آب آفریدیم.
پس این نعمت الهی را قدر بدانیم.
۳- مناسبت سالروز ارتحال حضرت زینب کبری(سلام‌الله علیها)
نیمه ماه رجب یعنی دیروز مصادف بود با مصیبت جانگداز سالروز ارتحال حضرت زینب کبری(س).
این مصیبت جانسوز را گرامی داشته و به پیشگاه مولای مان حضرت ولی عصر(ارواحنا له الفداء) و همه مسلمانان و دوستان اهلبیت عصمت و طهارت تسلیت عرض می‌داریم.
مصیبت بی‌بی از همه مصائب بر امام زمان(عج) سخت می‌گذرد.
امام میفرماید:
در نیمهٔ رجب هرسال فرشتگان در آسمان هفتم برای عمه ام زینب(س) عزا می‌گیرد. و یکی از آنها خطبهٔ عمه ام را که در مسیر اسارت ایراد نموده بود می‌خواند و بقیه آنقدر گریه می‌کنند من می‌روم آنها را آرام می‌سازم…
ومن الله التوفیق.
