به گزارش افق اندیشه از کابل: حجت الاسلام والمسلمین عبدالقدیر عالمی در خطبه‌های نمازجمعه این هفته غرب شهر کابل به تاریخ ۲۶ ثور ۱۴۰۴ خورشیدی در مصلای بزرگ اباصالح المهدی (عجّل‌الله تعالی فرجه الشّریف) گفت: همه ما عضو یک پیکریم به‌خصوص پیروان مکتب ارزشمند اسلام همه ما اعضای یک خانوده ایم. جامعه‌ای که داعیه‌ی پیروی از پیغمبر گرامی اسلام (ص) را دارد، دارای دو خصوصیت است: در مقابل دشمن، زورگویان و مهاجمین ید واحده و مشت گره‌کرده است. با صلابت، با قدرت و با وحدت، همدلی و برادری ایستادگی دارد.
حجت الاسلام والمسلمین عالمی فریضه‌ی حج و زیارت خانه‌ی خدا را یکی از عبادات کهن، قدیمی و با سابقه‌ی دیرینه و از ارکان مهم دین مقدس اسلام شمرد و افزود: هرچند این عبادت جامع و شامل قبل از ظهور اسلام نیز به عنوان یک فریضه مهم عبادی در ادیان آسمانی مطرح بوده، در دین مقدس اسلام با شرایط خاصی تبیین شده و منشأ خیلی از آثار، حکمت‌ها، برکات و فواید مادی و معنوی است. حج و زیارت خانه خدا اگر به شکل درست انجام و مدیریت شود، بدون شک می‌تواند میلیون‌‌ها انسان را متحول ساخته و مسیر سیر الی الله را به روی آنها باز کند و جامعه بشری را در مسیر توحید، سعادت و نظام‌مندی رهنمون شود. حج و زیارت خانه کعبه به حدی با برکت است که نه تنها زائران، حجاج و ضیوف الرحمن (مهمانان الهی)، بلکه خانواده‌های حجاج، دوستان و منتظران آمدن حجاج، آنهایی که چشم‌انتظار آمدن حاجی‌های شان هستند هم به بهره‌های وافر مادی و معنوی می‌رسند. خیر و برکت این فریضه و عبادت دینی حتی برای خانواده، دوستان و منتظران حجاج نیز می‌رسد.
خطیب نمازجمعه مصلای بزرگ اباصالح المهدی با اشاره به مسئله خشکسالی گفت: در سال جدیدی عمر ما، سال ۱۴۰۴ هجری شمسی، متأسفانه نزدیک دو ماه است که از اول امسال می‌گذرد ولی هنوز باران نیامده و نگرانی‌های شدیدی را برای مردم ایجاد کرده است. بنده همین امروز صبح تازه از مناطق مرکزی برگشتم، دیروز مراسمی بود و خدمت مؤمنین دعوت بودم، کوه و کوهسارها خشکیده است. بنده نمی‌دانم مصلحت خداوند متعال در چه است؟ إن شاءالله دعای استسقاء و طلب باران کنید تا خداوند متعال به حال همه‌ی ما ترحم بفرماید؛ به حیوانات رحم کند، به اطفال کوچک، معصوم و بی‌گناه، به مادران دل‌سوخته، به پیرمردان زحمت‌کش و عبادت‌کننده، به جوانان پاکدل، به همه ما خداوند متعال ترحمی فرموده و درهای رحمتش را باز کند و باران رحمتش را با خیر، برکت و پرثمر و بی‌ضرر به سرزمین خشکیده ما نازل بفرماید. باور کنید! آب نعمت خیلی بزرگ و نعمت بسیار حیاتی است.
او تأکید کرد: سفره‌ها و ذخیره‌های آبی باید پر باشد و در سرزمین ما آب باید جریان پیدا کند. این راهش دعا و نیایش است و دیگر چاره‌ای نیست. با دعا و نیایش از خداوند متعال بخواهید که هیچ‌گاه سفره‌های آبی ما خالی نشوند. خداوند متعال هیچ یکی از نعمت‌هایش مخصوصاً این نعمت ارزشمند را که منشأ حیات است از ما و مردم ما و از طبیعت نیازمند به این آب به زوال نیندازد.
حجت الاسلام والمسلمین عبدالقدیر عالمی با یادآوری موسم و فریضه‌ی حج گفت: حجاج محترم ما که در سرزمین وحی هستند بهترین جا و در بهترین سرزمین و در بهترین زمان قرار دارند. أشهر حج، ماه ذی القعدة و چله کلیمیه فرصت زمانی که حضرت موسی آن را به عنوان میقات انتخاب کرده و در کوه طور به مناجات پروردگار پرداخت و به آرزویش رسید. سرزمین مکه و سرزمین حرم امن الهی که دعای ابراهیم آنجا مستجاب شد، یقیناً دعای حجاج هم مستجاب می‌شود. از حجاج هموطن ما که به سرزمین وحی رسیده اند و در این شب و روزها بعضاً مشغول ادای اعمال واجبی چون عمره و بعضاً مشغول اعمال مستحبی چون طواف‌های مستحبی و نمازهای مستحبی در مسجدالحرام، و دعا، نیایش و نجوای با پروردگار و تلاوت‌های قرآن کریم در آن سرزمین مقدس هستند، برای کشورمان، جوانان مان، خانواده ها و مردم عزیزمان دعا کنند و مخصوصاً برای طلب باران اهمیت قائل شوند. دعا و استسقاء کنند. در آنجا از خدا بخواهند که خداوند متعال این نعمت را که مدتی شده از ما گرفته و مضایقه کرده است بار دیگر إن شاءالله درهای رحمت را باز و باران رحمتش را به سرزمین مان بباراند.
امام جمعه غرب کابل تأکید کرد: این یکی از وظایف مهم ما و شماست. إن شاءالله، بنده خاضعانه، صادقانه از محضر همه شما برادران و خواهران گرامی و بزرگوار التماس دعا می‌کنم که استسقاء و طلب باران کنید. هم إن شاءالله کوشش کنیم از گناهان‌مان در پیشگاه خداوند متعال توبه و استغفار کنیم که یکی از نتیجه‌های استغفار و توبه کردن این است که «یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکُم مِّدْرَارًا.» (نوح ۱۱) درهای آسمان به برکت استغفار و توبه کردن باز می‌شوند و باران‌های توأم با خیر و برکت إن شاءالله سرازیر خواهد شد.
حجت الاسلام والمسلمین عالمی اهتمام به همدلی را ضروری جامعه دانست و گفت: همه ما عضو یک پیکریم «كُلُّكُم مِن آدَمَ و آدَمُ مِن تُرابٍ و أكرَمُكُم عِندَاللّه ِ أتقاكُم.» (تفسیر قمی، ج ۲، ص ۳۲۲). مخصوصاٌ پیروان مکتب ارزشمند اسلام همه ما اعضای یک خانوده ایم. «مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ…» (الفتح، ۲۹). جامعه‌ای که داعیه پیروی از پیغمبر گرامی اسلام (ص) را دارد، دارای دو خصوصیت است: در مقابل دشمن، زورگویان و مهاجمین ید واحده و مشت گره‌کرده است. با صلابت، با قدرت و با وحدت، همدلی و برادری ایستادگی دارد. در بین خودشان «رحماء بینهم» است. در بین خودشان بی‌نهایت مهربان و دلسوز به همدیگرند. نمی‌گویند: من چهره ام این‌طوری است تو این‌طوری هستی، من با فلان زبان صحبت می‌کنم تو با فلان زبان دیگر، من از کدام قوم هستم تو از کدام قوم هستی، من از کدام جغرافیا هستم تو از کدام جغرافیا هستی؛ اینها را نمی‌گوید، بلکه به عنوان مؤمن، مسلمان و برادر همدیگر دست همدیگر را به عنوان برادر می‌فشارند و برای همدلی و زندگی مسالمت آمیز با همدیگر و رعایت برادری و اخوت از هیچ گونه سعی و تلاش فروگذار نمی‌کنند.
/پایان/
