پیشینه و زمینههای قیام
در سال 255 هجری قمری، دو تن از سادات حسنی به نامهای عیسى بن جعفر و على بن زید در شهر کوفه قیامی را علیه حکومت عباسیان به راه انداختند. این قیام در شرایطی شکل گرفت که فشار حکومت عباسی بر علویان و شیعیان افزایش یافته بود و بسیاری از آنان در معرض آزار و اذیت قرار داشتند. کوفه به عنوان یکی از مراکز مهم شیعیان، همواره محل بروز ناآرامیها و قیامهای ضد حکومتی بود. این دو نفر با هدف مقابله با ظلم و ستم عباسیان و احیای حقوق علویان، دست به قیام زدند.
منبع: تاریخ الطبري جلد : 9 صفحه : 388
رویداد قیام و قتل عبد الله بن محمد عباسی
در شب دوم ماه رجب سال 255 هجری قمری، عیسى بن جعفر و على بن زید در کوفه ظاهر شدند و با همراهی گروهی از هواداران خود، به مقابله با نیروهای حکومتی پرداختند. در جریان این قیام، آنها موفق شدند عبد الله بن محمد بن داود بن عیسى، یکی از فرماندهان عباسی، را به قتل برسانند. این اقدام باعث شد تا حکومت عباسی به شدت نسبت به این قیام واکنش نشان دهد و نیروهای خود را برای سرکوب آن بسیج کند.
منبع: الكامل في التاريخ جلد : 7 صفحه : 216
پیامدهای قیام
قیام عیسى بن جعفر و على بن زید اگرچه به سرعت سرکوب شد، اما نشاندهندهی وجود نارضایتی گسترده در میان شیعیان و علویان از حکومت عباسی بود. این قیام به عنوان یکی از تلاشهای مهم برای مقابله با ظلم و ستم عباسیان در تاریخ اسلام ثبت شده است. هرچند این قیام نتوانست به اهداف خود دست یابد، اما تأثیرات آن در تقویت روحیهی مبارزهطلبی در میان شیعیان و علویان قابل توجه بود.
منبع: تاریخ الإسلام جلد : 19 صفحه : 15
منابع
1. تاریخ الطبري جلد : 9 صفحه : 388
2. الكامل في التاريخ جلد : 7 صفحه : 216
3. تاریخ الإسلام جلد : 19 صفحه : 15
