نماز خواندن موفق عباسی بر امام هادی (ع) در سامرّاء جمادی الثانی سال 254 ق

زمینه‌های تاریخی

امام هادی ، دهمین امام شیعیان، در دوران خلافت عباسیان می‌زیست. ایشان در سال ۲۱۲ هجری قمری در مدینه متولد شدند و پس از شهادت پدر بزرگوارشان، امام جواد ، در سال ۲۲۰ هجری قمری به امامت رسیدند. دوران امامت ایشان مصادف با حکومت خلفای عباسی همچون متوکل، منتصر و مستعین بود. متوکل عباسی، به دلیل ترس از نفوذ امام هادی  در میان مردم، ایشان را از مدینه به سامراء منتقل کرد و تحت نظر قرار داد. این دوران، یکی از سخت‌ترین دوره‌های زندگی امام هادی  بود که با محدودیت‌های فراوانی همراه شد.

منبع: تاریخ الطبری، جلد ۹، صفحه ۳۸۱

شهادت امام هادی 

امام هادی  در روز دوشنبه، چهار روز مانده به پایان ماه جمادی‌الثانی سال ۲۵۴ هجری قمری در سامراء به شهادت رسیدند. شهادت ایشان در شرایطی رخ داد که تحت نظارت شدید خلیفه عباسی، موفق، قرار داشتند. برخی منابع اشاره می‌کنند که ایشان به دستور خلیفه مسموم شدند. پس از شهادت، پیکر مطهر امام هادی  در خانه‌ای که در آن سکونت داشتند، به خاک سپرده شد.

منبع: الکامل فی‌التاریخ، جلد ۷، صفحه ۱۸۹

نماز خواندن موفق عباسی بر پیکر امام هادی 

پس از شهادت امام هادی ، موفق عباسی، برادر خلیفه مستعین، بر پیکر ایشان نماز خواند. این نماز در خیابانی که به نام ابواحمد (لقب موفق) معروف بود، برگزار شد. این اقدام موفق عباسی، اگرچه به ظاهر نشان‌دهنده احترام به امام هادی  بود، اما در واقع تلاشی برای کنترل اوضاع و جلوگیری از هرگونه شورش احتمالی در میان شیعیان بود. شیعیان که از شهادت امام خود در غم و اندوه عمیقی به سر می‌بردند، این اقدام را نوعی تظاهر از سوی حکومت عباسی می‌دانستند.

منبع: تاریخ الطبری، جلد ۹، صفحه ۳۸۱

اهمیت و تأثیر واقعه

شهادت امام هادی  و نماز خواندن موفق عباسی بر پیکر ایشان، از جمله وقایع مهم تاریخ شیعه است. این واقعه نه تنها نشان‌دهنده فشارهای سیاسی و اجتماعی بر شیعیان در آن دوران بود، بلکه تأکیدی بر نقش امامت در حفظ هویت و اعتقادات شیعیان داشت. شهادت امام هادی  و نحوه برخورد حکومت عباسی با این واقعه، تأثیر عمیقی بر شیعیان گذاشت و آن‌ها را در حفظ و تداوم راه امامت مصمم‌تر کرد.

منبع: الکامل فی‌التاریخ، جلد ۷، صفحه ۱۸۹

نمایش کمتر

جمع‌بندی و خلاصه سازی توسط هوش مصنوعی