یادداشت منبر

یکی از مشکلات همیشگی عموم انسان‌ها، به‌‌ویژه در جامعه معاصر، با وجود امکانات مادی و معنوی فراوان برای پیشرفت و تعالی در عرصه‌های گوناگون، بی‌برکتی

نسبت میان امامت و انسان و بیان وظایف منتظران در دوران غیبت از موضوعاتی است که بارها در ادعیه صحیفه سجادیه به آن اشاره شده

زمان ظهور، مخفی و به اراده الهی و فراهم شدن زمینه های آن وابسته است. ظهور حضرت دارای نشانه‌هایی است که حتما به وقوع می‌پیوندد.

امام موسی بن جعفر(ع)، هفتمین امام شیعیان، سال‌های طولانی از عمر پربرکت خود را در زندان‌های تاریک بنی‌عباس گذراند و سرانجام در ۲۵ رجب سال

سه روز، اعتصاب خود را به او اعلام مي کنم؛ اعتصابي به معناي اعتراض در برابر بت هاي درون؛ اعتصابي به مفهوم مبارزه با جاذبه

ابن عباس مي ‏گويد: «هرگاه ماه رجب فرا مي‏رسيد، رسول الله صلي ‏الله‏ عليه ‏و‏ آله ، به مسلمانان دستور گِردهمآيي مي‏ داد و عظمت

برای امام هادی علیه السلام به تناسب خوی و صفاتش، القابی را ذکر کرده اند که هرکدام، دارای شأن نزول و فلسفه ای است. لقب

اینک امام هادی علیه السلام دعوت حق را لبیک گفته و عاشقان و دوست داران ولایت را، به درد هجران خویش مبتلا ساخته است. خلاصه

مهم‌ترین حرکت فرهنگی امام هادی(علیه السلام)، تبیین مسأله امامت و تعمیق افکار شیعیان پیرامون مبحث امام‌شناسی است. یکی از نیازهای اصلی جامعه اسلامی به‌ویژه شیعیان