توشه تبلیغ

فرخنده کشوری که تویی شهریار آن آسوده مردمی که تویی غمگسار آن گلزار شرق را نبود تا ابد خزان ای رحمت خدا چو تویی نوبهار

خدایگان خراسان، خدیو خطه طوس سلیل احمد و هشتم اما، شمس شموس بر آستان تو روی نیاز اهل نیاز به خاک کوی تو انس و

بر نمی‌دارم دست از پنجره فولادت آمدم باز از این پنجره فریاد شوم وارد صحن من و این همه ایراد شوم آمدم چرخ زنم، چرخ

جاریست در هوای خراسان بهار تو در ذهن کوچه‌ها و خیابان بهار تو امشب چقدر غرق تماشا نموده است آینه را به وقت زمستان بهار

واژه‌ها ایستاده در تعظیم لب گشودند ماه بانوها السلام علیک یا مولا، حضرت عشق، یار آهوها بقچه‌ای پُر می‌آورم آقا ، پرِ اندوه، گریه و

ای سلام گرم خورشید از فراسوها به تو شب پناه آورده با انبوه شب‌بوها به تو بغض خود را ابرها پیش تو خالی می‌کنند از

یک کاسه آب سردِ سقاخانه نیست کم نوبت بگیر! زائر و پیمانه نیست کم چنگی بزن به پنجره فولاد و مست شو در صحن او