«الإمامة و أهل البيت النظرية و الإستدلال» اثر سيد محمدباقر حكيم تأليف قرن پانزدهم در موضوع امامت به زبان عربي مى باشد. مؤلف، كتاب را با مقدمه اي آغاز نموده و در آن توضيحاتي عمومي پيرامون نقش امامت و كيفيت شكل گيري و استمرار آن تا زمان غيبت امام زمان (عج) بيان داشته و آنگاه اين سؤال را مطرح نموده است كه آيا اين معنا فقط در تصدي ظاهري و تسلط بر اركان ظاهري جامعه منحصر مي گردد يا از معنايي وسيع و عميق تري برخوردار است كه تصدي بر اركان اجرايي جامعه اسلامي يكي از آنهاست؟ آنگاه، هدف از طرح مباحث بعدي خود را پاسخ به اين سؤال و نقشي كه امامت در جامعه اسلامي و رهبري آن مي تواند ايفا نمايد ذكر كرده است. در ادامه به اصل كتاب پرداخته و مطالب آن را به دو بخش تقسيم نموده است: 1- جايگاه امامت از ديدگاه اهل بيت عليهم السّلام 2- تشخيص اهداف عمومي اهل بيت عليهم السّلام براي تصدي اين جايگاه از ديدگاه آيات و روايات و احاديث. همچنين در كنار اين دو موضوع اساسي بحث سوّمي را نيز لازم به طرح مي داند و آن نقشي است كه هر يك از اهل بيت عليهم السّلام به تنهايي در زمان خويش ايفا نموده است.
