چکیده
یکی از شگردهای مهم نویسندگان، استفاده از ظرافت کلام و خلاقیت روایی است. از جمله روشهای خلاق آنان، بهرهگیری از قالب مینیمالیستی (داستانک) است که شامل حذف عناصر غیر ضروری داستان و تکیه بر سادگی و ایجاز است. قرآن دربردارنده داستانهای زیادی است که علاوه بر هدف، شیوه داستان سرایی ابزاری برای بیان مسائل عقیدتی- اخلاقی است. اغلب این داستانها در زمره داستانهای کوتاه و یا داستان کوتاه کوتاه قرار میگیرند و از تطویل در داستانها پرهیز شده است.
این مقاله با رویکرد توصیفی- تحلیلی وجود داستانک به طور ویژه داستانک های تک آیه ای قرآن کریم را مورد ارزیابی قرار داده است و ضمن تعریف داستانک و بیان مهمترین شاخصههای آن با رویکردی توصیفی-تحلیلی به تحلیل این شاخصهها در داستانکهای تکآیهای قرآن پرداخته است این مقاله نشان میدهد که قریب به اتفاق داستانکهای تکآیهای قرآن مشخصههای داستانک مانند: ایجاز، واقعگرایی، مقدمه گریزی، سکوت، محدودیت عناصر و… را بازنمایی کردهاند؛ در نتیجه بر خلاف ادعای غربیان، قرآن کریم آغازگر این نوع ادبی بودهاست.
کلیدواژهها
قرآن داستانک تکآیهای گونهشناسی