ازدواج عقدی است که صبغه و شائبه معنوی دارد و نمیتوان آن را معامله ای دانست که هر یك از طرفين سعی در حفظ منافع خود و کسب سود بيشتر دارند. بنابراین، طرفين حق ندارند به یکدیگر دروغ بگویند یا خود را برخلاف آنچه که هستند وانمود کنند، اما گاهی رفتار یا گفتار فریبکارانه یکی از طرفين عقد هنگام عقد یا قبل از آن، گاه طرف دیگر عقد را آنچنان مغرور میکند که وی درباره اوصاف همسر آینده خود دچار اشتباه میشود. بنابراین، پس از عقد و روشنشدن حقيقت، دیگر حاضر به ادامه زندگی مشترک نيست و خواهان انحلال آن میشود. در پژوهش حاضر ارکان تدليس، عناصر، اقسام تدليس و شرایط تأثير آن بررسی میشود. نتيجه این پژوهش این است که حقوق ایران بر مبنای فقه اماميه علاوه بر ضمانت اجرای مدنی، ضمانت اجرای کيفری نيز برای تدليس در نظر گرفته است، اما حقوق افغانستان که متکی بر فقه حنفی است ضمانت اجرایی پيش بينی نکرده است.
واژگان کلیدی:
تدليس، نکاح، حقوق ایران، حقوق افغانستان
