چکیده
پژوهش حاضر باهدف شناخت ارزش ها و نگرش های مردم افغانستان در مورد زنان و خانواده انجام‌گرفته است. برای سنجش ارزش ها و نگرش های مردم افغانستان از مؤلفه ها و شاخص های چون؛ مسائل عمده زنان در افغانستان، نگرش به ازدواج، نگرش به فرزند آوری، نگرش ها و نقش های جنسیتی زنان، اختیار طلاق زنان، نگرش به پوشش و حجاب استفاده گردید. این پژوهش به روش کمی از نوع پیمایش انجام‌شده و داده های آن با استفاده از پرسشنامه جمع‌آوری گردیده است. جامعه آماری این پژوهش تمامی زنان و مردان 15 سال به بالای افغانستان بود، که با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله‌ای به تعداد 1660 حجم نمونه به‌عنوان پاسخگو انتخاب گردید. برای تجزیه‌وتحلیل داده های تحقیق از نرم‌افزار spss استفاده‌شده است. از آزمون‌های خی‌دو، v کرامر و کندال برای بررسی نوعی ارتباط و سطح معناداری متغیرهای تحقیق استفاده‌شده است. یافته های تحقیق نشان داد که بی سوادی، نداشتن امنیت، خشونت، آزار و اذیت، مشکلات اقتصادی، موانع آموزشی، تبعیض و خشونت های خانوادگی از مهم‌ترین مسائل زنان در افغانستان محسوب می گردد. نتایج پژوهش در مورد نگرش به فرزند نشان داد که مردان نسبت به زنان، افراد مسن تر نسبت به افراد جوان تر، پشتون ها نسبت به سایر اقوام و افراد بی سواد نسبت به باسواد دوست دارند فرزند بیشتری داشته باشند. همچنین مردان نسبت به زنان، افراد مسن نسبت به جوانان، پشتون ها نسبت به سایر اقوام، افراد بی‌سواد نسبت به باسواد بیشتر دوست دارند فرزند پسر داشته باشد. میانگین سن مناسب ازدواج برای دختران 21 سال و برای پسران 24 سال بود. یافته ها نشان داد زنان نسبت به مردان، افراد مجرد نسبت به افراد متأهل، شهروندان بامیان و کابل نسبت به بلخ، هرات و کندهار با معاشرت و دوستی قبل از ازدواج بیشتر موافق بودند. همچنین مردان نسبت به زنان، ازبک ها نسبت به سایر اقوام با تعدد ازدواج بیشتر موافقت نشان داد. اهمیت نقش مادری و نقش همسری در میان افراد بی‌سواد نسبت به باسواد، متأهل نسبت به‌مجرد بیشتر است. همچنین زنان نسبت به مردان، جوانان نسبت به افراد میان‌سال و بزرگ‌سال، شیعیان نسبت به اهل سنت و فارسی‌زبان ها نسبت به پشتوزبان ها و ازبکی زبان ها با اختیار طلاق زنان بیشتر موافق است.
