چکیده
علوم ادبی، یکی از مهمترین دانش های اسلامی است. این دانش هم ازجهت ذات، و هم ازجهت مؤسس و بنیانگزار، ضروری و مهم بوده، و همواره مورد توجه و عنایت علماء اسلامی قرار داشته است. از نگاه مؤسس بدان جهت مهم بوده که به نقل خاصه و عامه، حضرت امیرالمؤمنین علی7 علم ادب و نحو را تأسیس نموده‌اند و اما ازجهت ذات مهم و ضروری است چون پایه و اساس برای تحصیل سائر علوم و معارف اسلامی می باشد. در این میان علماء بزرگ شیعه و اهل سنت کار های مهمی ادبی انجام داده‌اند، که از جمله می توان به آثار شیخ رضی; و سید علی خان کبیر و شیخ بهائی; اشاره کرد، از جمله این ادباء، دانشمند و ادیب معاصر مرحوم استاد مدرس افغانی; است. ایشان از مشاهیر و دانشمندان شیعی افغانستان و از جمله کسانی بود که در این زمینه خدمتی به علوم ادبی و حوزه های علمیه نموده است. مرحوم مدرس; با تدریس در علوم مختلف خصوصا در علوم ادبی، در حوزه های علمیه عراق، ایران و افغانستان و با تربیت هزاران شاگرد و تألیفات ارزشمند در علوم مختلف به ویژه علوم ادبی(صرف، نحو و بلاغت) تأثیر بسزای در توسعه و گسترش علوم ادبی داشته است. این پایان نامه علاوه بر ذکر بیوگرافی استاد مدرس;درصدد معرفی آثار ادبی و خصوصیات آنها و استخراج نوآوری های ایشان در زمینه علوم ادبی سه گانه که عبارتند از: صرف و نحو و بلاغت، و محصول این نگارش این است که نوآوری ها و اندیشه های ادبی ایشان گاهی به صورت نقد و بررسی نظرات و آراء أدباء، گاهی به صورت ارائه بیان و دیدگاه جدید از جانب ایشان، گاهی به صورت توضیح و تکمیل مباحث و گاهی به صورت آرائی ابداعی ایشان می باشد. با توجه به دقت در مطالب فوق در این نوشتار و آثار ارزشمند استاد مدرس; که در حوزه علوم ادبی تألیف نموده به ویژه تعلیقات جامع المقدمات و مکررات و المدرس الافضل می‌توان به نوآوری های ایشان دست پیدا کرد.
