چکیده
جرایم به عنوان یک تهدید جدی، سلامت خانواده و جامعه را به مخاطره می‌اندازند و آثار منفی عمیقی بر ساختار اجتماعی دارند. خانواده به عنوان نخستین نهاد اجتماعی، نقش محوری در فرآیند جامعه‌پذیری و شکل‌گیری هنجارهای اجتماعی ایفا می‌کند. در صورتی که این فرآیند به‌طور مؤثر و سالم در نهاد خانواده انجام شود، می‌توان انتظار داشت که فرزندان در آینده به شهروندانی قانون‌مدار و مفید تبدیل شوند.
این پایان‌نامه به بررسی نقش خانواده در پیشگیری از جرم می‌پردازد و از روش توصیفی-تحلیلی و مطالعات کتابخانه‌ای بهره می‌برد. در ابتدا، ویژگی‌های نقش خانواده در پیشگیری از جرم و نقاط ضعف آن تحلیل می‌شود. سپس به بررسی عوامل جرم‌زا در نهاد خانواده، نظیر فقدان ارتباطات مؤثر، ناهماهنگی‌های رفتاری و تأثیرات محیطی پرداخته می‌شود.
علاوه بر این، تحقیق به ارائه راهکارهای تقویتی برای خانواده‌ها می‌پردازد تا از طریق بهبود فرآیندهای جامعه‌پذیری، بتوانند نقش مؤثرتری در پیشگیری از جرایم ایفا کنند. یافته‌ها نشان می‌دهند که تقویت نهاد خانواده و ایجاد ارتباطات سالم و مثبت بین اعضای آن، می‌تواند به کاهش جرایم و آسیب‌های اجتماعی کمک کند.
این پژوهش به رهنمودهای مشخصی در راستای تقویت نقش خانواده در پیشگیری از جرایم می‌پردازد و به نتایج قابل توجهی دست می‌یابد، که می‌تواند به سیاست‌گذاران و محققان در طراحی برنامه‌های پیشگیری از جرم کمک کند. در نهایت، این بررسی به اهمیت توجه به نهاد خانواده به عنوان یک عامل کلیدی در کاهش بزهکاری و ارتقای امنیت اجتماعی تأکید می‌کند.
کلیدواژه: نقش، خانواده، پیشگیری، جرم، افغانستان
