آیت الله سید ابولقاسم بلخی مشهور به شمشیری از علمای خطه بلخ در افغانستان بودند که پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و سطوح در سال 1310 ش به نجف رفته از محضر آیات عظام آخوند هروی خراسانی، نائینی، آقاضیاء عراقی و ابوالحسن اصفهانی بهره برد. وی از استادان حکمت و فلسفه و دروس خارج فقه و اصول بود.(رحمانی ولوی، تاریخ علمای بلخ، ج اول، ص217) وی مدتی نماینده آیه الله بروجردی در شهر رشت بود و امورات مذهبی آن سامان را مدیریت می کرد و بعدها به دعوت علمای حوزه علمیه مشهد ساکن آن شهر گردید. میرزا عبدالرضا کفایی نوه آخوند خراسانی ضمن نقل خاطره ای از ایشان که مربوط به تشرف آخوند خراسانی به محضر امام عصر اراحناله الفداست، مرحوم بلخی مشهور به شمشیری را از علمای بزرگ افغانستان که خدمات بسیاری برای شیعیان خطه خراسان انجام داده معرفی می کند.(به نقل از سایت کنگره یادبود آخوند خراسانی) از جمله شاگردان وی در درس عرفان و معارف، آیت الله عزیز امامت است.
سیدابوالقاسم بلخی علاوه بر تدریس و تبلیغ معارف اهل بیت علیهم السلام در امر پژوهش نیز توانا بود و آثاری چند را از خود به یادگار گذاشته است، از جمله:
الف- ترجمه صورالکواکب خواجه نصیرطوسی
ب- شرح بیست باب از منطق الطیر عطار نیشابوری
ج- مقاله ای در معرفت تقویم
د_ گفتاری درباره حضرت مریم
ه- جزوه هایی در فلسفه
و- مناظرات
ز- اسماء الله و فقه رمزی (ناصری داودی، مشاهیر تشیع در افغانستان، ج اول، ص219)
