نویسنده، سخنران، پزشک
دکتر سید عبدالحمید معصومی، فرزند شهید حجت الاسلام سید محمدحسین معصومی در ماه رجب سال 1365 هجری قمری(1326 خورشیدی) در منطقۀ «بادآسیاب» بهسود، از توابع ولایت میدان وردک، در یک خانوادۀ مذهبی و اهل علم دیده به جهان گشود. دکتر معصومی از نسل حضرت شاه ولی(شاه والح)، برادر سید شاه قباد ولی(ره) بوده و سنگلاخی تبار محسوب میشود، چون آرامگاه حضرت شاه ولی و اجدادش در درۀ سنگلاخ است.
سید عبدالحمید معصومی، دورۀ تحصیلات ابتدایی را در مکتب(مدرسه) پارسا در منطقۀ چنداول شهر کابل و دورۀ متوسطه و عالی را در لیسۀ(دبیرستان) غازی سپری کرد. او پس از فراغت از دبیرستان غازی در سال 1346 خورشیدی و موفقیت در امتحان کانکور سراسری، در سال 1347 وارد دانشگاه کابل شده و در دانشکدۀ طب این دانشگاه مشغول به تحصیل شد. معصومی در سال 1354 به عنوان پزشک عمومی از دانشگاه کابل فارغ التحصیل شد.
دکتر معصومی همزمان با تحصیل در مکتب(مدرسه) و دانشگاه به تحصیل در رشتۀ علوم دینی نیز با جدیت مشغول شد. ایشان ادبیات عربی را نزد شهید حجت الاسلام سید عبدالحمید ناصر و شیخ حیدرعلی، و فقه و اصول را نزد پدرش شهید حجت الاسلام سید محمدحسین معصومی، شیخ محسن کابلی و شهید آیت الله سید محمد سرور واعظ آموخت. او در عین حال به تبلیغ و سخنرانی در حسینیهها و مساجد، بخصوص در مسجد مدرسۀ محمدیه در منطقۀ تپۀ سلام شهر کابل پرداخت و در همان زمان به عنوان یک شخصیت علمی و مذهبی تبارز کرد.
دکتر معصومی بعد از اشغال افغانستان توسط شوروی سابق در جدی(دیماه) سال 1358 به جمهوری اسلامی ایران مهاجرت کرد و در بیمارستان قائم مشهد مقدس مشغول به کار شد. ایشان همزمان به تحصیلات تخصصی در رشتۀ داخلی قلب ادامه داده و موفق به کسب تخصص در این رشته شد، و تاکنون به عنوان استاد دانشگاه و پزشک خدمت میکند. در طی این سالها داکتر معصومی از کمک به مهاجرین و ویزیت مجانی بیماران آنها دریغ نورزید.
دکتر معصومی علاوه بر این که یک پزشک متخصص و مورد احترام جامعۀ پزشکی است، یک اسلام شناس، سخنران و مبلغ شهیر است که در امور سیاسی و اجتماعی نیز فعال و صاحب نظر می باشد. او در میان مهاجرین افغانی در ایران بخاطر خدمات پزشکی، فرهنگی، دینی و اجتماعی مخلصانه، از محبوبیت زیادی برخوردار است.
آقای معصومی در همایشها و محافل سیاسی،علمی و فرهنگی متعددی شرکت و سخنرانی نموده و نیز «انجمن اسلامی دانشگاهیان افغانستان» را با جمعی دیگر از دانشمندان و فرهیختگان مهاجر، در سال 1367 در مشهد مقدس تأسیس کرد. از سوی این انجمن که ریاست آن را دکتر معصومی به عهده داشت 25 شماره «گاهنامه نور» منتشر شد.
در پایان خاطر نشان میشود که علاوه بر صدها سخنرانی و مقالۀ ارزشمند، چند کتاب از دکتر معصومی به چاپ رسیده است که عنوانهای آنها به این شرح است:
1- ریشه یابی مشکلات در افغانستان
2- نظام مطلوب انسان ملکوتی
3- یکصدو ده پرسش و پاسخ(چهار جلد)
4- منشور تأمین اجتماعی.