حجت الاسلام والمسلمين حاج سيد عبدالحميد مروج، فرزند سید شاهحسین، در سال ١٣١٧ هجري شمسي در درۀ زيباي سنگلاخ واقع در 70 كيلومتري شهر كابل در يك خانوادۀ اصيل روحاني چشم به جهان گشود. وی پس از طي دوران طفوليت و فراگيري دروس ابتدايي به حوزۀ علميه بهسود رفت و به تحصيل مقدمات علوم اسلامي نزد حاج آقا شاه عبدالعظيم مشغول شد.
آقای مروج، پس از اتمام دروس مقدماتي به كابل رفته و در اين شهر از نزد اساتيدي همچون آيت الله سيد مير علياحمد حجت و شيخ محمد امين افشار كسب فيض نمود. علامه سيد اسماعيل بلخي از علما و مبلغين به نام آن روز از حجت الاسلام مروج خواست که جهت ادامۀ تحصیل به نجف اشرف برود. مروج در نجف اشرف نيز از محضر علمايي چون آيتالله خميني(ره)، آيتالله حكيم(ره)، آيتالله صدر(ره)، آيتالله خويي(ره)، و آيتالله شاهرودي(ره)،به مدت ده سال بهره مند گرديد.
وی پس از اخذ مدارك اجتهادي و اخذ وکالتنامه از حضرت امام خميني(ره) به وطن برگشت تا به مردم خدمت نماید. مرحوم مروج بخاطر آشنایی با فن خطابه و سخنراني و همچنين تسلط بر منابع فقه شيعه و اسلامي از طرف آیت الله حجت(ره) به ماموريتهاي مختلف از جمله مناظرههاي پي در پي با مولويها و بزرگان اهل سنت گماشته شد. در يكي از موارد فعالیتهای او در روستاي «ده مسكين»، منجر به طنين انداز شدن اذان به سبک مذهب شیعه از منارههاي مسجدي در اين روستا و «ده هزاره ها» گرديد.
مروج، مدت ها در شهر پل خمري به ارشاد ديني مردم و خدمت به خلق الله پرداخت تا اين كه كودتاي ٧ ثور ١٣٥٧ به وقوع پيوست. ایشان در يك سخنراني تاريخي در زمان رياست جمهوري حفيظ الله امين، در حضور فرماندار پل خمري و رييس حزب دموکراتیک خلق شاخۀ بغلان در حسينيه (تكيه خانه)قشلاق، حكم جهاد بر عليه حكومت كمونيستي صادر نمود. با ادامۀ تبليغات عليه حكومت فاسد وقت و تهديدات جاني مكرر، مصلحت را بر ترك وطن ديده و پس از مهاجرت به كشور ايران و دو سال اقامت در شهر مقدس مشهد عازم شهرستان ياسوج گرديد. مرحوم مروج در مدت سكونت در اين شهر با عناوين مسئول و مدرس حوزات علميه، امام جماعت مسجد جامع و همچنين امام جمعه موقت مركز استان كهگيلويه و بويراحمد ايفاي وظيفه نمود.
اين خطيب توانمند جمعه و جماعات نقش بسيار موثر در حاكم شدن وحدت بين احزاب سياسي، مهاجرين و انصار و پرهيز از افراطي گريهاي مذهبي و ديني داشت. ايشان مبارزات جامعي را بر عليه فرقه هاي انحرافي درويش مآبي و صوفي گرايي در شهر یاسوج آغاز کرد كه منجر به جلوگيري از اشاعۀ بيشتر و بازگشت تعدادي از آنان به صراط مستقيم گرديد.
خدمات صادقانه، اخلاص در عمل و گفتار، تواضع و فروتني، قناعت و ساده زيستي، پرهيز از مادي گرايي و دنياپرستي، باعث ايجاد محبوبيت عمومي حجت الاسلام مروج در استان گرديد، تا اينكه در شامگاه دوم اسفند ماه ١٣٧٢ (همزمان با دهم ماه مبارك رمضان)پس از عمري خدمت در سنگر حوزه و محراب و منبر، همزمان با اذان مغرب و عشا بر اثر بيماري ريوي به لقاء الله پيوست. فوت مروج باعث حزن و اندوه عامه مردم و اعلام سه روز عزاي عمومي از طرف مسئولين استان شد. علي رغم بستر مناسب از سوي توليت آستان قدس رضوي مبني بر تدفين اين روحاني جليلالقدر در جوار بارگاه ملكوتي حضرت ثامن الحجج(ع)مردم و مسئولين شهر مصلحت را بر تدفين ايشان در شهر ياسوج ديده و پيكر پاك اين سيد بزرگوار در حسينيه گلزار شهداي ياسوج دفن شد.