قاری سید محمدکبیر حیدری فرزند سید محمداکبر حیدری در 15 جوزای سال 1368 ه.ش در یک خانواده متدین در چنداول- کابل، به دنیا آمد و در همان اوان کودکی همراه با خانواده به زادگاه اصلی اش در ولایت پروان ولسوالی شیخ علی، کوچ کرد. حیدری تحصیلات دوره ابتداییِ را در همانجا فراگرفت و بعد از مدتی دوباره رهسپار کابل شد و در چنداول کابل سکنی گزید. پدرش مرحوم سید محمداکبر او را در لیسه عالی حبیبیه کابل شامل ساخت. و او پس از فراغت از لیسه عالی حبیبیه و گذراندن آزمون کنکور، شامل دانشکده زبان و ادبیات دری دانشگاه تعلیم و تربیه گردید و مدرک لیسانس را اخذ نمود.
نامبرده در دوره دانشگاه با تعدادی از دوستان خود ماهنامه نارون را ایجاد و منتشر کرد.
وی بعد از فراغت از دانشگاه به وظیفهی معلمی روی آورده و دریکی از مکاتب دولتی مصروف تربیت فرزندان کشور شد و ضمناً همکاری جدی با شورای های محلی و نشریات پیدا کرد. مدتهایی هم در شبکه اسلامی کوثر به عنوان مجری یکی از برنامهها ایفای وظیفه نمود.
سید محمدکبیر حیدری از همان کودکی با تشویق والدین جهت فراگیری علوم قرآنی راهی مسجد و مجالس قرائت قرآن کریم شد؛ که در مرحلهی مقدماتی مدتی را نزد استاد قاری امام علی فیضی و بعداً مدتی را نزد استاد قاری الحاج احمدسلیمان یوسف زاد تلمذ کرد؛ و در فرجام جهت فراگیری تخصصی علوم عالیه قرآنی افتخار شاگردی قاری مطرح بینالمللی کشور استاد شیخ عبدالکبیر حیدری را کسب کرد؛ که در بخش صوت لحن تخصصی و اختلاف قرائات نزد وی مشغول تحصیل گردید.
قاری محمدکبیر در مسابقات زیادی که از سوی رسانههای تصویری و آکادمی علوم افغانستان برگزاری گردید، مقامهای اول، دوم و سوم را کسب کرد. وی در سال 1387 در ترکیب یک هیئت بیست نفره به صفت فعال قرآنی انتخاب شده و راهی تهران گردید و مسافرتهای دیگری هم به کشورهایی چون: عراق و جمهوری مصر داشت.
سید محمدکبیر حیدری در سال 1394 به نمایندگی از افغانستان در سی و دومین دور مسابقات بینالمللی ایران که در بین 85 کشور مسلمان برگزار گردیده بود، اشتراک ورزید.
او یکی از اعضای مؤسس مجمع قرآنی اهلالبیت النبوه است و مسئولیت بخش فرهنگی این مجمع بزرگ را به عهده دارد.
قاری حیدری مدتهای زیادی را در مراکز آموزشی آرمان صلح، پیام صلح، علم و معرفت، مهد دانش، روشن، مکتب خصوصی صادق آل محمد و مکتب خصوصی رنا تدریس نموده است.
او علاقه وافر به نویسندگی دارد و آثار زیر را تدوین و تألیف کرده است:
1. بیایید هنرمند باشیم.(در گستره تربیت فرزند)
2. اندیشه بشردوستی مولانا.
3. از حافظ بیاموزیم.
4. وطندوستی قهار عاصی.
5. سید اسماعیل بلخی نابغهی شرق.
6. مخزن التجويد.
.