مسجد النور در منطقه شمال ویتنام که در سال ۱۹۹۰ با حمایت سفیر وقت ایران در این کشور پس از یک دوره، مجدداً بازگشایی شد، حالا تنها مسجد این منطقه به حساب میآید.
به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ مسجد النور در شهر هانوی پایتخت ویتنام تنها مکان عبادی اسلامی در شمال این کشور است. این مسجد از همه بازدیدکنندگان – از جمله غیرمسلمانان – بهگرمی استقبال میکند و به آنها فرصت میدهد تا بیشتر با اسلام آشنا شوند.
«هوآنگ تیِن لام» که یک یوتیوبر ویتنامی است میگوید: هرجمعه به مسجد النور میروم، دفعه اول که به مسجد آمدم، مردد و کمی تردید داشتم. اما پس از تجربه شخصی، دیدم که مسلمانان با گرمی از همه حتی غیرمسلمانان میزبانی میکنند.
«طاق» پژوهشگر ویتنامی، هم در این باره میگوید: زمانی که دانشجوی سال سوم دانشگاه بودم، یک بار از کنار مسجد النور گذشتم اما از ترس و نگرانی زیاد، جرات نکردم وارد شوم.
وی افزود: شماره تماس یکی از نمایندگان مسجد را پیدا کردم و پیامی برای کسب اجازه فرستادم. با موافقت مسئول مسجد، آمدم تا مراسم نماز را مشاهده کنم. همه افرادی که ملاقات کردم — مسلمانانی از کشورهای مختلف — مهربان، صلحجو و مشتاق کمک بودند.
او همچنین با توجه به اینکه مسجد النور دارای نسخههای متعددی از قرآن از جمله نسخههایی که به زبان ویتنامی ترجمه شدهاند است، گفت: هر کسی میتواند این قرآنها را بخواند و مطالعه کند. تمام کتابهای موجود در مسجد توسط حامیان سخاوتمند اهدا شدهاند.
تاریخچۀ مسجد النور
پژوهشگر ویتنامی دربارۀ قدمت این مسجد میگوید: مسجد النور توسط تاجران هندی در سال ۱۸۸۵ ساخته شد و رسماً در سال ۱۸۹۰ شروع به فعالیت کرد. این مسجد در سال ۱۹۵۳ بسته شد و در سال ۱۹۹۰ دوباره بازگشایی گردید.
خبرگزاری دولتی ویتنام در این خصوص نوشت کسی که مسئول بازسازی مسجد النور بود، خالد، اهل مالزی و مدیر شرکت هواپیمایی در هانوی در اوایل دهه ۱۹۹۰ بود. در آن زمان، هانوی جامعه مسلمانان محلی فعالی نداشت. تعداد اندکی از مسلمانان حاضر عمدتاً دیپلماتها و کارکنان سفارت از اندونزی، پاکستان، ایران، مصر و سایر کشورها بودند.
در ادامه این گزارش آمده است: با افزایش جمعیت مسلمانان بینالمللی، خالد و دوستانش به دنبال یافتن مکانی دائمی برای نماز بودند. هنگام بازدید از خیابان هانگ لوک، متوجه شدند که مسجد النور بسته است. از آنجا که سفیر مالزی مسلمان نبود و خالد کار سختی برای پیش بردن هدفش داشت، نمیتوانست رسماً درخواست بازگشایی مسجد را ارائه دهد. اما این امر، با حمایت سفیر ایران—که توافقنامه را امضا کرد — مسجل و مسجد النور مجدداً بازگشایی شد. زمانی که نوبت نامگذاری دوبارۀ مسجد فرا رسید، خیلیها پیشنهاد کردند، به پاس تلاشهای خالد، مسجد هم به نام خالد نامگذاری شود. اما وی این پیشنهاد را نپذیرفت و این مسجد «النور» نام گرفت.
«حسین» که مسئول فعالیتها و آموزشهای دینی در مسجد النور است، دربارۀ ساعت فعالیتهای روزانۀ این مسجد گفت: خدمات روزانه از ساعت ۴ صبح (نماز اول) آغاز میشود و حدود ساعت ۸ تا ۹ شب (نماز آخر) پایان مییابد. بیشترین حضور در روزهای جمعه و تعطیلات آخر هفته مشاهده میشود، بهویژه نماز جمعه که گاه تا حدود ۴۰۰ نفر شرکت میکنند.
بهگفتۀ «طارق» پژوهشگر ویتنامی، قبلاً مسجدی در شهر هایفونگ وجود داشت که بعداً بسته و به یک دفتر تبدیل شد. امروز، مسجد النور تنها مکان اسلامی در شمال ویتنام است.
وی افزود: این مسجد از بازدیدکنندگان و گردشگران — حتی غیرمسلمانان — که میخواهند با اسلام بیشتر آشنا شوند، استقبال میکند. جو افراد مسجد دوستانه است و با اشتیاق دانش خود را به اشتراک میگذارند، اما بازدیدکنندگان باید حرمت مکان را رعایت کرده و لباس مناسب بپوشند. اسلام ارزش حجاب و پوشش مناسب برای مردان و زنان را تأکید میکند و مسجد لباسهای مناسب برای میهمانان فراهم میکند.
حسین، مسئول امور مذهبی و یکی از امامان مسجد النور تأکید کرد: مدیران مسجد النور و سایر نمایندگان جامعه مسلمانان در سراسر ویتنام فعالانه در ابتکارات خیریه و اجتماعی که توسط کمیته دولتی امور دینی و جبهه میهن ویتنام سازماندهی میشود، همکاری دارند و مسلمانان مشتاقانه در این تلاشها شرکت و از آنها حمایت میکنند.
گفتنی است که جمعیت مسلمان ویتنام بالغ بر ۹۲ هزار نفر میشود. هفت سازمان اسلامی هم بهطور رسمی توسط دولت ویتنام شناخته و ثبت شدهاند که یکی از آنها مدیریت مسجد النور میباشد.
