چکیده
مشهور فقیهان اهل سنت ازدواج با بستگان نسبی را مرجوح دانسته و حکم به کراهت آن دادهاند. این دیدگاه برخلاف نظر رایج در فقه امامیه است که بر این نوع ازدواج تأکید دارد. فقیهان اهل سنت و علامه حلی استدلال خود را بر اساس روایاتی بنا کرده اند که ظاهراً به پیامبرص نسبت داده میشود. آنان دلیل کراهت این نوع ازدواج را به عباراتی روایاتگونه نسبت میدهند که در ظاهر از پیامبر ص و خلیفۀ دوم آمدهاند و نهی از ازدواج با بستگان نسبی را به خاطر ضعف جسمانی و ذهنی کودکان حاصل از چنین ازدواجهایی بیان میکنند. با پژوهشی که در سند و دلالت این روایات انجام شده است، مشخص گردید که این عبارات تنها بازتابی از باورهای عامیانه و دیدگاه خلیفۀ دوم هستند که در طول زمان به پیامبر w نسبت داده شده و نمیتوانند استناد علمی داشته باشند.
کلیدواژهها
نکاح ، اقارب، بستگان نسبی
