“شاید او از دغدغه وجود عنصر متنفذ و قدرتمندی چون شرحبیل کندی در جناح معاویه که آماده (به تصویر صفحه مراجعه شود) ابن اعثم بخاطر کوفی بودنش به حوادث کوفه و سرزمینهای اطراف آن از جمله صفین علاقهمند بوده است (به تصویر صفحه مراجعه شود) اتحاد پیشین اشعث و اهل رده باعث ایجاد وضعیتی ناامن در جناح علی(ع)جهت یک ائتلاف منسجم شده بود زیرا انصار و قراء هیچکدام منافع مشترکی با اشعث و یارانش نداشتند 1lرقابت با وی بود نیز به دور نبود. وقتی که طرح حکمیت از سوی سپاه امام پذیرفته شد،دو غیر معقول است که بپنداریم همهء شامیها مهیا شده بودند تا به انتقام خون عثمان،بجنگد و کشته شوند زیرا اگر چنین آمادگی در آنها بود میبایست پیش از جنگ صفین و یا بلافاصله پس از قتل عثمان به چنین کاری دست میزدند در حقیقت شامیها خود را از جنگ جمل دور نگهداشته بودند اما بلافاصله پس از پیروزی علی(ع)در جنگ جمل،خود را درگیر مخالفت با امام و یارانش نمودند. آنها به منظور تضعیف موقعیت علی(ع)ادعای خونخواهی عثمان را نمودند و برای نبرد با امام،خونخواهی عثمان را شعار خود قرار دادند تنها یک سوم از نیروهای سپاه امام را انصار تشکیل میدادند که صرفا بخاطر ایشان شمشیر میزدند و در طول جنگ،محکم و استوار،در پشت سر آن امام ایستادگی کردند،اما شمار اینان نسبت به عراقیان و قراء اندک بود بیشتر سپاه امام،حاضر به ادامهء جنگ نبودند.”
