تقریب مذاهب و مقوله وحدت در دین مبین اسلام اهمیت به سزایی دارد و از همین رو در قرآن کریم و سیره معصومین (ع) از جمله امام رضا (ع) بر آن تاکید شده است. قراین و شواهد حاکی است که امام رضا (ع) در طول حیات مبارک خود به عنوان رهبری شایسته با بینشی برگرفته از قرآن کریم و سنت نبوی, در عرصه بیان, نظر و نیز در عمل بر تقریب مذاهب و وحدت اسلامی اهتمام ورزیده است. بنابراین فرضیه تحقیق عبارت است از این که در زندگی امام رضا (ع) مواردی نظیر محوریت قرآن کریم, بازگشت به سنت پیامبر (ص), اصلاح اخلاق جامعه اسلامی, برابری انسان ها, آزادی اندیشه و جلوه هایی از توجه به تقریب مذاهب مشاهده می شود. روش پژوهش در این مقاله توصیفی تحلیلی است, به طوریکه ابتدا مطالب فیش برداری و دسته بندی و سپس واکاوی و تحلیل شده است.
