تاریخ اسلام

بحران مشروعیت وجه مشترک میان صلاح الدین و حکومت ممالیک بحری بود؛ ازاین رو هم دو حکومت برای کسب مشروعیت در یک مورد مشابه هم

در دوره ایوبیان (حک 567تا658ق/1173تا1260م)، وجود فرقه ها و مذهب های مختلف از چالش های مهم پیش روی آنها بود؛ به گونه ای که این

منطقه راهبردی شام قدیم، شامل: سوریه، اردن، لبنان و فلسطین امروزی در بازه مهمّ تاریخی ایوبیان (567 658ق) تا پایان ممالیک (648 923ق)، شاهد مهم

در این تصویرپردازی،صلاح الدین‌ جدا از عدالت‌ورزی و زهد،«مجاهد»تلقی شده است؛نیز بنگرید به:شعر اسامة بن منقذ(متوفی 584 ق/1188 م)در ابو شامه،الروضتین،ج 1(2)،ص‌ 584 و نیز

تاکید بر نقش ساختار سیاسی در مواجه با گروه های اجتماعی و مذهبی از آن جهت است که در دوره سلجوقی نهاد سیاسی در عمل

بعد از یک دوره بی مهری نسبت به شیعیان در طول حکومت سه پادشاه اول سلجوقی(طغرل بیک ،آلب ارسلان و ملکشاه) بویژه از اواسط قدرت

جامع التواریح حسنی  به عنوان یک اثر تاریخ نگاری عمومی متعلق به عصر تیموری، با این که در دوره ای متأخر نوشته شده، درخصوص تاریخ

با سقوط دولت آل بویه (حک 334-447ق) و با به قدرت رسیدن سلجوقیان (حک429-590ق)، خلیفة بغداد، طغرل سلجوقی (م455ق) خطبه خواند. با آغاز حکومت طغرل،

در دوره سلجوقیان نهاد وزارت به عنوان یک عنصر ثبات بر نیروهای مختلف وپراکنده که به صورت داخلی و خارجی در کار بودند نظارت می

دولت سلجوقیان (427-590 ه.ق) در ایران با مقطعی از امارت دیرپای اشراف (358 – 1343 ه.ق) در حجاز هم‌عصر بود. با وجود وجاهت سیاسی و

اشراف حسنی به امیران مکه مکرمه از نسل امام حسن مجتبی علیه‌السّلام از نیمه دوم قرن چهارم ق، تا تسلط آل سعود گفته می‌شود. ۱