ﻗﺮآن ﭘﮋوﻫﺎن ﻋـﺎﻣﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد روﻳﻜـﺮد ﻋﺎﻣﻰ،ﮔﺎﻫﻰ ﺑﻪ آراء ﺗﻔﺴﻴـﺮی اﺋﻤﺔ اﻫـﻞ ﺑﻴـﺖ(ع)ﻧﻴﺰ اﺳﺘﺪﻻل ﻛـﺮده و ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﺜﺒـﺖ آﻧـﻬـﺎ را ارزﻳﺎﺑﻰ ﻧﻤـﻮدهاﻧﺪ و اﻣﺎم ﺻﺎدق(ع)و آراء ﺗﻔﺴﻴﺮی وی ﺑﻪ دﻻﺋﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ـ از ﺟﻤﻠﻪ ﻓﺰوﻧﻰ ﮔﺰارشﻫﺎی ﺣﺪﻳﺜﻰ از آن ﺟﻨﺎب ﺗﻮﺳﻂ راوﻳﺎن ﻓﺮﻳﻘﻴﻦ ـ از روﻧﻖ وﻳﮋهای ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﻔﺎﺳﻴﺮ،ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻛﺸﻒ اﻷﺳﺮار وﻋﺪة اﻷﺑﺮار ﻣﻴﺒﺪی ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺧﻮاﺟﻪ ﻋﺒﺪاﻟﻠّﻪ اﻧﺼﺎری ﻧﮕﺎرش ﻗﺮن ﺷﺸﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺑﻴﺶ از ﭼﻬﻞ و ﭼﻬﺎر ﻣﻮرد از آراء ﺗﻔﺴﻴـﺮی اﻣﺎم ﺻﺎدق(ع)ﺑﻬﺮه ﮔﺮﻓﺘﻪ و در ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣـﻮارد آن را ﻓﺼـﻞ اﻟﺨﻄﺎب ﺗﻔﺴﻴﺮی آﻳﻪ ﻗﺮار داده اﺳﺖ. ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ،ﻧﮕـﺮش و روﻳﻜﺮد ﻣﻴﺒﺪی در ﭘﺬﻳﺮش و ﺗﺤﻠﻴﻞ اﻳـﻦ رواﻳﺎت در ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﻴﺒـﺪی را ﺑﻪ روش ﺗـﻮﺻﻴﻔﻰ ـ ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪای ـ ﻣـﻮرد ﻧﻘﺪ و ﺑـﺮرﺳﻰ ﻗﺮار داده و ﺑﺮای ﻓﺰوﻧﻰ اﻃﻤﻴﻨﺎن اﺣﺎدﻳﺚ ﻣﺬﻛﻮر را در دﻳﮕﺮ ﻧﮕﺎرشﻫﺎی ﺣﺪﻳﺜﻰ،ﺗﻔﺴﻴﺮی،ﺗﺎرﻳﺨﻰ ﻓﺮﻳﻘﻴﻦ ﺑﻪ وﻳﮋه ﺷﻴﻌﻪ ﺑﺮرﺳﻰ ﻛﺮده و ﺑﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ارﺟﻤﻨﺪی دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
