چکیده
حق بر حریم خصوصی از مهمترین حقوق انسانی محسوب می گردد. امروزه با توسعه فناوری های ارتباطات و گسترش استفاده از فضای سایبر حریم خصوصی افراد در معرض تهدید واقع شده است. این پژوهش با روش سندپژوهی» و «کتابخانه ای توصیفی – اکتشافی» انجام شده است. سؤال اصلی مقاله آن است که برای حمایت از حریم خصوصی افراد در محیط های مجازی از چه اصولی در آموزه های فقهی اسلام میتوان استنباط نمود و بر اساس آنها به چه مؤلفه های فقهی برای حمایت از این حق میتوان دست یافت؟ جهت دست یابی به پاسخ در بخش نخست مبانی حمایت از حریم خصوصی در فقه اسلامی کنکاش گردیده و در بخش دوم نیز به تحلیل مؤلفه های حمایت از این حق در فقه اسلامی با تأکید بر حمایت از آن در فضای مجازی پرداخته شده است. در این مقاله بعد از بررسیهای عمیق اکتشافی در فقه امامیه، به هفت مؤلفه فقهی جهت بررسی حریم خصوصی در فضای واقعی رسیدیم که از میان آنها سه مؤلفه ممنوعیت تجسس تحس و تفتیش ممنوعیت اشاعه فحشاء» و «ممنوعیت استراق سمع و بصر قابل تعمیم به فضای مجازی بود و در متن مقاله به دنبال تحلیل و ترویج این مؤلفه ها برآمده ایم.
واژگان کلیدی: قواعد فقهی، قاعده تسلیط، اصل اباحه، حریم خصوصی، کرامت انسانی، فضای مجازی
