اجرت المثل ایام زوجیت و نحله ، از جمله حقوق مالی زوجه است که پرداخت آن به وی در صورت مطالبه در زمان طلاق ، در شرع مقـدس و قوانین موضوعه ایران پیش بینی شده است . اجرت المثل ایام زوجیـت اجرتی شبیه اعمال انجام گرفته است که زوجه در قبال خـدماتی کـه در منزل شوهر، به دستور وی و بدون قصد تبرع انجام داده اسـت ، دریافـت میدارد. قانون گذار ایران در بند ب تبصره ١ ماده واحده اصلاح مقررات مربوط به طلاق مصوب ١٧٣١، نحله را نوعی بخشـش اجبـاری قلمـداد کرده است که پرداخت آن در زمان طلاق از اموال زوج به زوجه صورت میگیرد. تصویب قانون حمایت خانواده ١٧٩١ و نسخ صریح بنـد الـف تبصره فوق الذکر، تغییراتی مهم در خصوص استحقاق زوجه نسـبت بـه اجرت المثل ، ایجاد نموده است که بر این اساس ، شرایطی از قبیـل عـدم درخواست طلاق از ناحیه زوجه ، عدم تخلف زن از وظـایف همسـری و عدم وجود شرطی مالی ضمن عقد نکاح، هم اکنون لازم الاجرا نخواهد بود. این مقاله درصدد بررسی وضعیت حقوقی فعلی اجرت المثل ایام زوجیت و نحله در حقوق ایران با نگرشی به قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ است.
