در اسلام زن و مرد هر دو انسان اند و هیچ ترجیحی میان آنها وجود ندارد مگر با معیار تقوی. اما در عین حال خلقت آنها متفاوت است و به همین روی در فروعاتی از شرع مانند ارث، شهادت، عده، طلاق، مهریه و نفقه احکامی متافاوت برای آنها تشریع شده است. البته در هیج یک از این احکام جنسیت محض ملاک قرار داده نشده است تا محض مرد بودن حقوقی برای او ایجاد نماید یا صرف زن بودن نیز او را از حقوقی محروم کند. بنابراین آنچه در قرآن و فقه درباره زن و مرد وجود دارد تفاوت است نه تبعیض چرا که تبعیض به معنای اختلاف در حکم (با وجود اتفاق در خصوصیات) است اما از آنجا که زن و مرد واجد یک خصلت نیستند اختلاف در احکام آنها تبعیض به شمار نمی رود.
