تربیت از ارکان مهم سعادت بشر است که خانواده در آن نقش بسیار ایفا میکند. سؤال اساسی این است که حقوق و تکالیف والدین در تربیت کودک طبق نظام حقوقی ایران و اسناد حقوقبشر چه مصادیقی دارد و از چه زمانی آغاز میشود؟ آیا والدین در انتخاب شیوه تربیت کودک خود آزادند؟ آیا آنان حق دارند در امر تربیت، از تنبیه و تأدیب کودک استفاده کنند؟ بررسی حقوق ایران و اسناد حقوقبشر نشان میدهد که تربیت کودک به طور صریح از بعد تولد او آغاز میشود. پرورش جسمی و روانی و اخلاقی کودک، تأمین امکانات مربوط به نگاهداری و تحصیلات اجباری، تربیت مذهبی و تنبیه کودک و نیز اطاعت کودک از والدین و احترام به ایشان، از حقوق و تکالیف والدین در این زمینه از منظر حقوق داخلی است. در اسناد حقوقبشر، تنبیه به منظور تربیت پذیرفته نمیشود و اطاعت کودک از والدین و احترام به ایشان با سکوت روبروست. در بحث تربیت مذهبی کودک نیز والدین تنها حق دارند آموزههای مذهبی مطابق معتقدات خویش را به کودک آموزش دهند. این مقاله به طور مختصر، حقوق و تکالیف مزبور را بررسی میکند.
کلیدواژهها
تربیت، آموزش، والدین، کودک، حقوق، تکالیف
