راهپیمایی اربعین به عنوان یکی از بزرگ ترین تجمعات مسلمانان از منظرهای مختلف اجتماعی، فرهنگی و..قابل بررسی است. یکی از مهم ترین روش های علمی و بینارشته ای برای تفسیر این آیین سنتی، بررسی نشانه شناختی رمزگان مندرج در کیفیت برگزاری آن است. چارلز سندرس پیرس در بررسی نشانه ها الگویی دو وجهی از شناخت رمزگان ارائه داده که می توان به جنبه های زیبایی شناسی و تحلیلی و تفسیری آن ها پی برد. این الگو از سه نوع نشانه بهره می گیرد. نشانه های نمادین، نشانه های شمایلی و نشانه های نمایه ای. این سه نوع نشانه در متون به شکل مجزا یا به صورت مجموعه ای از نشانه ها در تقابل های دوگانه نشان داده می شوند. در این پژوهش بر مبنای الگوی نشانه شناسی پیرس روابط عناصر کیفی مراسم راهپیمایی اربعین برای تولید معنا در نظام نشانه ای فرهنگی و اجتماعی بررسی شده است. بر اساس نتایج به دست آمده نشانه های اولیه در این آیین معنوی بر دلالت های ثانویه و ضمنی نظیر ارزش های عاطفی و اجتماعی و..ارجاع می دهند. در این پژوهش مجموعه رمزگان بازنمایی شده برای نشان دادن سطوح دلالت های ایدئولوژیک و رمزگان اجتماعی از سفرنامه ای به نام «درنگی در نجف» استخراج شده است. پس از آن تقابل های نشانه ای به همراه تفسیر آن در شش عنوان شامل تنوع ارادت، همذات پنداری، شیوه های عزاداری، موکب و میراث، شیوه عزاداری خلوت و جلوت و زنان نشان داده شد.
