چکیده
از قواعد شناخته شده و پرتکرار در کلمات فقها، که به صورتهای مختلف بیان شده است، قاعدۀ «کلّما ازداد صحةً ازداد وهناً، و کلّما ازداد وهناً ازداد صحةً» است. مفاد قاعده در بخش اول این است که هرگاه روایتی دارای سند و دلالت صحیحتر و روشنتری باشد، نقش اعراض اصحاب در تضعیف آن بیشتر است. در بخش دوم گفته میشود روایت هرمقدار ضعیفتر و غیرمعتبرتر باشد، تأثیر عمل اصحاب به آن در حجیتش بیشتر است. با بررسی ادلۀ حجیت این قاعده که شامل ادلۀ حجیت خبر واحد و غیر آن است، مشخص میشود بر اساس برخی ادله، هر دو بخش قاعده حجیت دارند؛ اما بر اساس برخی دیگر، هیچ کدام از دو بخش، حجیت ندارند. . . . . . . .. . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . .. . . . . . . . . .. . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . .. . .
کلیدواژهها
عمل مشهور، اعراض مشهور، حجیت سند، حجیت دلالت، حدیث صحیح
