چکیده
مستفاد از ماده 234 قانون مدنی که مقرر داشته شرط نتیجه آن است که تحقق امری در خارج شرط شود، شرط نتیجه به نفس انشاء تشکیل میشود؛ بنابراین از نظر اکثریت حقوقدانان، به لحاظ تشریفاتی بودن انعقاد و انحلال عقد نکاح و ضرورت تحقق شرط نتیجه به نفس اشتراط، این دسته از اعمال حقوقی نمیتوانند موضوع شرط نتیجه قرار گیرند. با وجود این، برخی معتقدند که انعقاد و انحلال عقد نکاح با شرط مذکور، مقدور بوده و بررسیهای فقهی نیز گویای این امر است که انعقاد و انحلال عقد نکاح نمیتواند متعلق شرط نتیجه باشد.
این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی، ضمن نقد برخی از ادبیات موجود، انعقاد و انحلال عقد نکاح با شرط نتیجه را با توجه به انواع مختلف عقد نکاح، سلسله طرق پیشبینی شده برای انحلال آن و احتجاج به مکانیسم تعلیق، با تفکیک بین شرط نتیجه معلق و انشای اعمال حقوقی یاد شده به صورت منجز، مورد امکانسنجی قرار داده و با ارائه تحلیلهای نوین، امکان انعقاد و انحلال عقد نکاح را با این شرط، استنتاج مینماید.
کلیدواژهها
شرط، شرط نتیجه، انعقاد نکاح، انحلال نکاح
