چکیده
کرامت انسان از ارزشهای پذیرفته شده در مکاتب الهی و بشری است که تأثیری بهسزا در امور اخلاقی و فقهی و مسایل سیاسی اجتماعی داشته و دارد. در عصر حاضر که به عصر دفاع از حقوق بشر و کرامت انسانی نیز مشهور است، بیش از گذشته نیازمند تصحیح و بازنگری در مفهوم و اثرات و لوازم کرامت انسان هستیم. در میان مکاتب مختلف الهی و بشری رویکردهای متفاوتی درباره کرامت انسان به وجود آمده و در این میان، دین اسلام و کتاب آسمانی مسلمانان مبانی گرانسنگی از کرامت انسان را ارائه کرده است؛ چرا که در نگاه قرآن کریم، انسان از این نظر که انسان است، صاحب کرامت است.
هدف اصلی این پژوهش، بررسی موضوع ضرورت و امکان الهی بودن کرامت ذاتی انسان است و بدین منظور، با استفاده از آیات قرآن کریم و روایات، تعریف و فهم و مقصود از کرامت از دیدگاههای مختلف مورد بررسی قرار میگیرد. مهمترین یافتههای پژوهش این است که کرامت انسانی از ضرورت وجودی انسان ناشی میشود؛ از باب «لقد کرمنا بنی آدم»، ضروریترین معیار نگاه اسلام به انسان، کرامت ذاتی اوست که به عنوان یک مبنا پذیرفته شده و به عبارت دیگر، یک ضرورت قطعی است و با توجه به نفخ الهی در آفرینش انسان، انسانها مبتنی بر اصل منع تبعیض، دارای کرامت ذاتی میباشند.
کلیدواژهها
کرامت الهی، حقوق بشر، حقوق بشر اسلامی، کرامت ذاتی انسان
