پرسش:
آیا در سبک زندگی مهدوی، جایی برای «حیوان خانگی» است؟
پاسخ:
یکی از مسائلی که در سبک زندگی به آن اشاره میشود، مسئلهی حیوان خانگی است. در سبک زندگی مهدوی، در صورت وجود شرایط به طوری که موجب آزار و اذیت همسایهها نشود، به نگهداری بعضی حیوانات توصیه شده است. البته آن هم با حفظ شرایط نظافت، بهداشت و طهارت و اینکه این حیوانات در حیاط منزل نگهداری شوند و نه در داخل اتاقها.
امام رضا میفرمایند: «شایسته نیست خانهای از سهچیز خالی باشد که آن سه، مایه آبادانی خانهاند: گربه، کبوتر و خروس و بد نیست که با خروس، مرغی هم باشد.»*۱
همچنین حضرت علی در روایتی بسیار زیبا، عبادت خروس را توصیف میکنند: «بانگ خروس، نماز اوست و بال زدنش، رکوع و سجود اوست.»*۲
رسول مهربانیها میفرمایند: «خانهای که سگ در آن باشد، ملائکهی الهی به آن وارد نمیشوند.»*۳
یکی از نکات بسیار مهم در سبک زندگی دینی، اعتماد به سخنان معصومین میباشد و این اعتماد است که سبب شیرینی و نتیجهبخش بودن آن عمل است.
البته اینکه عرض کردیم سگ نباشد، منظور، نگهداری از آن به عنوان حیوان خانگی میباشد و نگهداری از سگ شکارچی و سگ همراه گلهی گوسفندان اشکالی ندارد.
حضرت امیرالمومنین میفرمایند: «در سگ، خیری نیست مگر در سگ شکاری و سگ همراه با گلهی گوسفندان.»*۴
پینوشتها:
۱) مکارمالاخلاق، ص ۱۳۰
۲) الکافی، ج ۶، ص ۵۵۰
۳) مستدرکالوسائل، ج ۳، ص ۴۵۳
۴) کافی، ج ۶، ص ۵۵۲
