پرسش:
آیا در چگونگی نزدیکی (جماع) زن و شوهر محدودیتی وجود دارد؟
پاسخ:
در معشاقه و همبستری (جماع) زن و شوهر، هیچ کاری که ضرر جسمی یا روحی به همراه نداشته باشد، اشکال ندارد. و البته تعریف ضررها نیز اگر همبستری فقط به قصد لذت باشد یا به قصد باردار شدن، با هم فرق دارد. چرا که در صورت دوم، سلامت نطفه نیز باید در نظر گرفته شود.
پس اگر برخی از حدود به عنوان توصیه و در قالب مستحب و مکروه بیان شد، مثل این که: با معده پُر هم‌خوابی نکنید (عوارضی دارد که از جمله آنها احتمال سکته است) – مردان قبل از معاشقه کامل دخول و تعجیل در ارضای خود نکنند (حدیث: از جماع مثل خروس پرهیز کنید) – به تصور مرد یا زن دیگر همبستر نشوید – حتی در کنار نوزاد دو ماهه‌ای که احیاناً خواب نیز هست، جماع نکنید (در روان او شکل و اثر می‌گذارد) – برای دخول به زن از غیر اعضای بدن استفاده نگردد – اگر قصد بارداری هست، به هنگام جماع با هم صحبت نکیند (ممکن است نوزاد لال به دنیا آید) – هنگام صبح (بعد از نماز تا طلوع) برای نطفه گذاری مناسب‌تر است … . یا اگر حدودهایی در حد حرام بیان گردید، مانند: به هنگام عادت ماهانه جماع نکنید – نزدیکی از دُبر، اگر زن نیز راضی باشد، کراهت شدید دارد و اگر راضی نباشد که کلاً حرام است (و عواقب و ضررهای بسیاری برای زن و مرد دارد) …، همه برای جلوگیری از ضررهای روحی، روانی و جسمی و نیز بهره‌مندی از فواید و لذت جماع سالم و کامل است.
پس، سایر رفتارها یا لذت‌هایی که حرام نشده باشد یا متضمن ضرر نباشد، هیچ اشکالی ندارد.
