پرسش:
آیا میشود بگوییم ما سگ اهل بیت هستیم؟ به داستان اصحاب کهف، یا روایتی از امیرالمؤمنین (ع) درباره ده صفت خوب سگ که اگر کسی داشته باشد، مؤمن میشود و حکایاتی از دیگران استناد میکنند؟ (شیراز / منبع شبهه: واتس آپ)
پاسخ:
جالب است که با فرا رسیدن ایام عبادی رجب، شعبان و رمضان، دوباره همان شبهات قدیمی را که بارها پاسخ آن توسط فقها، علما، ناصحین و پایگاهها و … داده شده است، مطرح میکنند و جوّسازی میکنند. حالا این همه معارف و عبادات و دعاها و توسلهای این سه ماه را که هر فراز هر کدامش کتاب و دانشگاهی است را باید کنار بگذاریم و بپردازیم به این که جایز است خود را سگ اهل بیت علیهم السلام بنامیم یا خیر؟ و البته آنها که «فی قلوبهم مرض» هستند، هزاران بهانه و توجیه نیز میآورند.
الف – سگ اصحاب کهف، سگ بود، آدم نبود. اما اصحاب کهف، خودشان آدم بودند و هیچ ادعای سگی نکردند. جوانانی بودند که چون قیام به توحید کردند و ربوبیت قدرتهای طاغوتی را نپذیرفتند، خداوند متعال قلب آنها را به خودش و ایمان به خودش “ربط” داد، یعنی محکم کرد.
«وَرَبَطْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَن نَّدْعُوَ مِن دُونِهِ إِلَهًا لَقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا» (الکهف، 14)
ترجمه: و دلهاى آنان را استوار داشتيم آن گاه كه (در مقابل ديكتاتور وقت) قيام كرده گفتند: پروردگار ما، پروردگار آسمانها و زمين است ما هرگز جز او معبودى را نخواهيم خواند كه در آن صورت سخنى به تجاوز گفتهايم.
پس اینها اگر هنر و اخلاصی دارند، مثل اصحاب کهف شوند، نه این که ادعا کنند مثل سگ اصحاب کهف هستند. اما بدیهی است که آدم شدن سخت است، ولی واق واق کردن آسان است و مسئولیتی نیز بر انسان مترتب نمیکند.
ب – اسلام آمده تا از این بشری که میتواند «كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ – مانند چهارپا، بلکه گمراهتر» گردد، آدم بسازد و اهل بیت علیهم السلام آن همه زحمت کشیدند و رنجهای طاقت فرسا را متحمل شدند و به شهادت رسیدند، تا این مهم محقق شود و بشر آدم شود، نه این که سگ شود.
ج – بله، در سگ ده صفت هست که اگر آدم آنها را داشته باشد، مؤمن میشوند. سگ شاکر است – سگ اربابش یا کسی که به او لطفی کرده را فراموش نمیکند – سگ اگر گرسنه بماند، جزع و فزع نمیکند و آبروبری از خودش و دیگران نمیکند – سگ وفادار است – سگ حفاظت میکند و …؛ حالا اینها که ادعای “سگ اهل بیت علیهم السلام” بودن را دارند، به کدام یک از صفات متصف شدهاند؟! این که قلاده به گردن خود ببندند و عو عو کنند؟! کی و کجا امیرالمؤمنین علیه السلام، قلاده و واق واق سگ را از صفات مؤمنین بر شمردند؟! این اهانت و افترا به ایشان است و باید جوابگو باشند.
د – در انسان صفات بسیاری است که در حیوانات نیز هست، در حیوانات نیز صفات بسیاری است که برای انسان پسندیده است (چرا که انسان بُعد حیوانی نیز دارد). از این رو، مثالهای بسیاری از رفتار حیوانات آورده شده که پسندیده است. انسان قبر کردن میت را از کلاغ یاد گرفت – فرمودهاند: حیا را از کلاغ بیاموزید (نزد دیگران آمیزش نمیکند) – مثل الاغ سرپا جماع نکنید – مثل پرندگان که با سرعت به دانه نوک میزنند و سر را عقب میکشند، سجده نکنید – به نجابت اسب توجه کنید (معمولاً اگر کسی نگاهش کند، وضع حمل نمیکند) …؛ اما کِی و کجا گفتهاند که بگویید: من سگ، الاغ، کلاغ یا اسب اهل بیت علیهم السلام هستم و ادای حیوانات را در بیاورید؟!
و – اهل بیت علیهم السلام از شیعیان و محبین خود انتظار دارند که با تأسی به قرآن کریم، اسوه قرار دادن پیامبر اکرم و معصومین صلوات الله علیه و آله، تعلیم و تربیت آموزههای اسلامی، خود و جامعه انسانی را بسازند، نه این که باغ وحش درست کنند.
ز – حالا یکی وصیت کرد روی سنگ قبرش بنویسند: (ﻭَﻛَﻠْﺒُﻬُﻢ ﺑَﺎﺳِﻂٌ ﺫِﺭَﺍﻋَﻴْﻪِ ﺑِﺎﻟْﻮَﺻِﻴﺪِ). این که حجت و دلیل عقلی و شرعی نیست تا یک عده ادا و اطوار سگ را در هیئات در بیاورند، قلاده ببندند و واق واق کنند و بگویند ما سگ اهل بیت هستیم؟! کِی آن عالم وارسته در طول حیاتش چنین رفتار زشتی را انجام داد؟
اگر میخواهند به او تأسی کنند، یک عمر اسلامشناسی و خودسازی کنند، به اسلام خدمت کنند، از حریم اسلام و احکام اسلامی حراست کنند، بعد وصیت کنند که روی سنگ قبرشان این آیه را بنویسند؟
ز- تردیدی نیست که به حکم عقل و شرع، هر کاری که موجب اهانت به شئون انسانی و نیز وهن اسلام و به ویژه تشیع گردد، اشکال دارد و اهل بیت علیهم السلام نیز این رفتارها بیزارند.
هیئت و عزاداری یا مولودی، برای معظم داشتن شعائر دینی، ذکر (یاد آوری و توجه دادن)، ارتقای معلومات، شستشوی قلب از زنگارهای گناه، با یاد اهل بیت علیهم السلام است، نه برای این اداها، که فقط برای جلب توجه است.
*- البته این جوّی بود که در یک دوره راه افتاد و تمام شد و امروزه چنین صحنههایی به ندرت دیده میشود، اما برخی دوست دارند بدان دامن بزنند.
