پرسش:
حدّ استمتاع در صیغه محرمیت برای دوره نامزدی (نامزدی تا عقد دائم) چیست؟ تا چه حدی می توان بهره جنسی از شریک انتخاب شده خود برد؟ آیا عدم استمتاع شامل تمامی موارد لذت جنسی می باشد یا خیر؟ آیا به هنگام جاری کردن صیغه محرمیت باید این شرط توسط دختر و پسر بر زبان جاری شود و یا این محدودیت به طور ذاتی در خود صیغه محرمیت نهفته است؟ آیا اطلاع والدین دختر از این شرط الزامی است؟ آیا عدم استمتاع فقط یک شرط انتخابی است که مازاد بر صیغه محرمیت عنوان می گردد؟
پاسخ:
صیغه محرمیت در حقیقت همان عقد موقت است و از نظر جواز استمتاعات جنسی مانند عقد دائم است، اما طرفین می توانند در ضمن این عقد (ازدواج موقت) با یک دیگر شرط کنند که بعضی از استمتاعات و بهره گیری های جنسی را نداشته باشند؛ مثل این که در عقد شرط کنند که با هم دیگر نزدیکى جنسی نداشته باشند. در این صورت چنین عقدی صحیح است و شوهر فقط مىتواند لذت هاى جنسی دیگر از او ببرد، ولى اگر زن بعداً به نزدیکى راضى شود، شوهر مىتواند با او نزدیکى نماید . [1]
بنا بر این همه شرط هایی که طرفین در حین عقد موقت با هم می کنند تا روابط جنسی شان در دوران چنین عقدی محدود باشد خارج از حقیقت عقد موقت و با توافق طرفین می باشد و لازم نیست که با اطلاع پدر یا مادرشان باشد؛ زیرا فرض این است که آنان به اصل عقد موقت رضایت داده اند.
پینوشت:
[1] توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج2، ص 482.
