پرسش:
به وعده الهی ایمان داریم که آفریدگار این جهان برای صهیونیستها نیز همانند دیگر ستمگران تاریخ نظیر قوم عاد، ثمود و…، عذاب سرنگونی در همین دنیا هم مقرر نموده است؛ اما این عذاب اگر در زمان نیاز مظلومین نباشد، چه ثمری برای ستم دیدههای کنونی دارد؟
پاسخ:
آیا به جای مجاهدت، مقابله و مقاومت، منتظر نشستهایم تا خدا عذاب بفرستد و انتظار داریم که هم اکنون بفرستد تا برای حاضران مفید واقع شود – آیا چنین وعدهای داده است؟! در حالی که فرمود:
و فرمود:
«قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ» (التوبة، 14)
– با آنها پيكار كنيد كه خداوند آنان را به دست شما مجازات میكند و آنها را رسوا میسازد و شما را علیه آنان یاری مینماید و سينه گروهی از مؤمنان را شفا میبخشد.
- -ایمان به تحقق وعدههای الهی، بیانگر و دلیل ایمان به خود اوست، چرا که اگر کسی چنین باور، ایمان و یقینی نداشته باشد، او را نشناخته و سبحان [منزه و مبرا] ندانسته، مضافاً بر این که نه تنها نسبت به او تردید دارد، بلکه احتمال خطا و دروغ هم داده است که این خود بزرگترین افترای به اوست! فرمود:
«بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ * وَعْدَ اللَّهِ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ» (الرّوم، 5 و 6)
– [مؤمنان از پیروزی خوشحال خواهند شد]؛ به سبب ياری پروردگار، خداوند هر كس را بخواهد نصرت میدهد و او عزيز و حكيم است * اين چيزی است كه خدا وعده كرده، و وعده الهی هرگز تخلف نمیپذيرد، ولی اكثر مردم نمیدانند.
الف – اگر چه نصرت الهی مستمر میرسد، اما حتمی بودن تحقق کامل وعدۀ الهی در نصرت و فتح، سبب نمیشود که بندگانش برای آن زمان تعیین کنند! در گذشته نیز چنین بوده است! آزار و اذیت و کشتار کفار به حدّی میرسید که مؤمنان نه از روی تردید، بلکه به خاطر مشاهدۀ وضعیت میپرسیدند: «مَتَى نَصْرُ اللَّهِ – پس نصرت خدا چه شد؟!» و پاسخ این بود که «أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ – آگاه باشید! یقیناً یاری خدا نزدیک است» (البقره، 214)
ب – آیا بندگان خدا میخواهند تعیین کنند و به خداوند سبحان بگویند که اگر وعدهاش چه زمانی محقق گردد مفید خواهد بود؟!
بیتردید نمیتوان فواید «نصرت الهی» را که هر چه هست به نصرت اوست، برشمرد؛ اما نباید با سطحینگری و احیاناً غلبۀ احساسات، گمان نمود که فواید نصرت الهی، باید فوری به مظلومان فعلی برسد! حتی اگر نصرت الهی به صورت صاعقه یا زلزلهای فرود آید و تمامی دشمنان را به هلاکت رساند، باز هم به حسب ظاهر، به نفع شهدای مقاومت نخواهد بود – رفتگان را باز نمیگرداند – اعضای قطع شدۀ کودکان و زنان را ترمیم نمینماید و سبب آبادانی فوری ویرانیها نمیگردد! اما چه فتح و پیروزی در کوتاه مدت به دست آید و چه در بلند مدت؛ گذشتگان به اجر مجاهدت و مقاومت خود میرسند که پیروزی به دست آمده، امتداد و حاصل مجاهدت، صبر و مقاومت آنان بوده است، و حاضران نیز به آرامش و امنیّت میرسند و آیندگان از فواید بیشتری بهرهمند خواهند شد.
تحقق وعدهها، مشروط است
هر وعدهای مشروط است؛ چه وعدههای خداوند سبحان باشد، چه وعدههای افراد به یکدیگر. مثل این که بگویند: «اگر تحصیل علم کنی، با سواد و حتی دانشمند میشوی – اگر آب بنوشی، تشنگی تو برطرف میشود – اگر مراقب نباشی، با خطرات مواجه خواهی شد و …».
تحقق وعدههای حق تعالی نیز همگی مشروط میباشند، حتی وعدۀ بهشت و جهنم؛ چنان که فرمود: «اگر مؤمن باشید و عمل صالح انجام دهید، به بهشت وارد خواهید شد و از نعماتش بهرهمند میگردید – اگر کفر و شرک و نفاق بورزید، ولایت شیاطین جنّ و انس را گردن نهید و اگر مخالفت و معصیت نمایید، در جهنم به کیفر مواضع و اعمال پلیدتان خواهد رسید». فرمود:
«بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ – بازگذاردۀ خدا خیر است برای شما، اگر مؤمن باشید» (هود علیه السلام، 86)
تحقق وعدۀ نصرت إلهی در تقابل با دشمنان و ظالمان نیز «اگرها» دارد؛ اگر مؤمن باشید، اگر مجاهدت نمایید، اگر صابر و مقاوم باشید، اگر نترسید، اگر به دشمن پشت نکنید و تسلیم نشوید، اگر متحد باشید و فرقه فرقه نگردید و …، نصرت خدا به شما میرسد؛ چنان که به بندگان مؤمنش فرمود:
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ» (محمد صلوات الله علیه و آله، 7)
– اى كسانى كه ايمان آوردهايد! اگر خدا را يارى كنيد، ياريتان مىكند و گامهايتان را استوار مىدارد.
و البته چنین نیست که اگر مؤمنان، روی برگردانند، وعدۀ خدا معطل بماند و محقق نگردد، بلکه به سرعت قومی را جایگزین مینماید که وعدۀ نصرت و فتح، حق آنان میباشد؛ مانند جایگزینی نسل انقلاب و نسل مقاومت، به جای گذشتگان:
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ» (التوبة،54)
– ای كسانی كه ايمان آوردهايد! هر كس از شما از آئين خود باز گردد (به خدا زيانی نمیرساند) خداوند در آينده [به سرعت] جمعيتی را میآورد، كه آنها را دوست دارد و آنها (نيز) او را دوست دارند، در برابر مؤمنان متواضع و در برابر كافران نيرومندند، آنها در راه خدا جهاد میكنند و از سرزنش كنندگان هراسی ندارند. اين فضل خدا است كه بهر كس بخواهد (و شايسته ببيند) میدهد و (فضل) خدا وسيع و خداوند داناست.
گذشته، حال و آینده
اگر چه زمان برای ما، به «گذشته، حال و آینده» تقسیم میشود، اما همه در یک امتداد، مرتبط و تأثیر گذار در یک دیگر میباشند. موفقیتها یا شکستهای امروز، در امتداد و حاصل عملکرد گذشتگان و چگونگی تداوم توسط خودمان میباشد و آن چه برجای میگذاریم، برای آیندگان میباشد.
بلا و مصیبتی که امروزه بر مسلمانان جهان وارد شده است، حاصل صدها سال غفلت، بیتفاوتی، خمودگی، تسلیم و عمل نکردن گذشتگان به اوامر الهی و پذیرش ولایت ظالمان و امید داشتن به لطف و مرحمت طاغوتهای زمان میباشد؛ و اگر امروز تجدید حیاتی صورت گرفته و مسلمانان بیدار شدهاند و نیروهای مقاومت شکل گرفتهاند نیز در تداوم نهضتها و مجاهدتهای گذشتگان میباشد و البته همه بر آینده نیز اثرگذار میباشند.
نیرو در وحدت است
از شرایط نصرت الهی، وحدت مسلمانان میباشد، فرمود: «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا – و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد» (آل عمران، 103)
امروزه، ضربات، صدمات و تلفاتی که بر مسلمانان جهان، به ویژه در فلسطین [غزه]، لبنان، سوریه، یمن، عراق و … وارد میشود، صرفاً به خاطر حمایتهای مالی، تسلیحانی، سیاسی و تبلیغاتی امریکا، انگلیس و صهیونیسم بین الملل از رژیم غاصب، جنایتکار و بچهکُش اسرائیل نیست، بلکه به خاطر عدم اتحاد دولتها و ملّتهای مسلمان میباشد!
اگر عربستان سعودی که همان حجاز و سرزمین وحی میباشد، علیه امریکا و اسرائیل وارد عمل شود، چه میشود؟! اما با حمایت امریکا، علیه مردم مسلمان یمن وارد جنگ شد و گروهکهای تروریستی چون داعش را تشکیل داده و حمایت میکند!
اگر مصر، به جای به رسمیت شناختن حکومت جعلی اسرائیل و بستن گذرگاه رفح و ممانعت از هر گونه کمکرسانی آب، غذا و دارو، علیه اسرائیل موضع میگرفت، چه میشد؟! و همین گونه است سایر کشورهای عربی، چون اردن!
*- کمترین انتظار این است که اگر وارد جنگ نمیشوند، اگر کمک نمیکنند، اگر در مقابل این جنایات اسرائیل سکوتی ننگین اختیار میکنند؛ دست کم به حمایت آنها برنخیزند!
به راستی نزدیک به یک و نیم میلیارد مسلمان چه میکنند؟!
بنابر این، اولین و زیرساختیترین شرط نصرت الهی که وحدت مسلمانان میباشد، محقق نشده که شاهد تحقق کامل وعدهاش باشیم.
در عین حال شاهد نصرت الهی میباشیم
اگر چه عموم دولتها و ملّتهای مسلمان، به شروط نصرت الهی عمل ننمودهاند تا شاهد تحقق کامل وعدۀ او باشند؛ اما همین قدر که مردمانی بیدار شدند و به میدان آمدند، نصرت الهی، به مراتب بیش از تلاش و مجاهدت آنان محقق گردیده است.
*- پیروزی انقلاب اسلامی، استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران، 45 سال استقامت در برابر تمامی شرارتهای امریکا و متحدان، پیروزی در جنگهای داخلی و جنگ تحمیلی هشت ساله، خنثی سازی تمامی فتنهها، و رشد و پیشرفت حاصله به رغم ترورها و تحریمهای بیسابقه، همه از نصرت الهی میباشد؛ وگرنه ما دستخالی و ضعیف بودیم.
*- ایران اسلامی، تا همین نیمقرن پیش، نه تنها حامی، بلکه نوکر اسرائیل بود، قدرت و ثروت در داخل نیز در اختیار بهاییها قرار داشت؛ اما امروزه نه تنها هر تعرضی را با شدیدترین حملات پاسخ میدهد، بلکه محور مقاومت میباشد؛ این یعنی نصرت الهی.
*- مردم فلسطین، نزدیک به 80 سال است که در سکوتی جهانی، قربانی جنایات اسرائیل تروریست به پیشتیانی امریکا، متحدان غربی و نوکران عربی میباشند؛ مردمانشان کشته و آواره شدند – سرزمینها و خانههایشان اشغال و تخریب شد – و زنان و کودکانشان قتل عام شدند! اما امروزه شاهد قوت گرفتن نیروهای مقاومت، به ویژه حزب الله و حماس – پرتاب موشک به جای سنگپرانی با تیرکمان – پیروزی در جنگهای 33 روزه و 23 روزه – هدف قرار دادن پایگاههای نظامی اسرائیل و از همه مهمتر، بیداری مردم در تمامی کشورها و در میان تمامی ملّتها و علنی نمودن مخالفتشان با امریکا و اسرائیل میباشیم؛ اینها یعنی پیروزیهای بزرگ در جنگ میدانی، جنگ شناختی و جنگ نرم و جنگ تبلیغاتی، به نصرت الهی و إن شاء الله پیروزی کامل و نهایی نیز نزدیک است.
امام خامنهای:
«دشمن از پول، از سلاح، از امکانات، از تبلیغات جهانی برخوردار است؛ طرف مقابل، مؤمنین، مجاهدین فیسبیلالله، عُشری از اعشار آن امکانات را هم ندارند امّا در عین حال، آن کسی که پیروز است، طرفِ مجاهدِ فیسبیلالله است؛ مقاومت فلسطین پیروز است، حزبالله پیروز است. تا امروز هم این پیروزی مال طرف حزبالله و نیروهای مقاومت بوده؛ دلیلش، کشتار مردم است. اگر رژیم صهیونی خبیث توانسته بود نیروهای مبارز را، چه در غزّه، چه در کرانهی باختری، چه در لبنان، شکست بدهد، احتیاج نداشت صورت خودش را در دنیا اینجور سیاه و کریه نشان بدهد و این جنایات را علیه خانه و مدرسه و بیمارستان و فرزند و کودک و زن انجام بدهد. نتوانسته؛ چون نتوانسته بر نیروی مقاومت پیروز بشود، ناچار است، ناگزیر است که تظاهر به غلبه بکند با زدن زنها و کودکان و مردم بیدفاع و ماشین در جادّه و مدرسه و بیمارستان؛ پس تا الان هم او شکست خورده.» (02/07/1403)