پرسش:

ما مسلمانان می‌دانيم که چشم زخم (چشم زدن) دارای تأثير است، اما چرا به اصحاب کفر کمتر اثر می‌کند (با اينکه معتقد به آيات قرآنی برطرف کننده آن هم نمی‌باشند)؟

پاسخ:

از کجا آمار گرفتید، تحقیق و آزمایش کردید و فهمیدند به کفار کمتر اثر می‌کند؟! شاید چشم‌ها بیشتر شور است و چشم مسلمانان کمتر شور است، پس آنها بیشتر چشم می‌زنند؟

تمامی اجزای این عالَم، به هم پیوسته هستند، لذا هر گونه تعاملی بین آنها، دارای تأثیر و تأثر مستقیم و یا غیر مستقیم می‌باشد. از این رو علم یا اعتقاد به این روابط و یا تأثیر آنها، اختصاصی به مسلمانان ندارد، بلکه در تمامی ادیان الهی و مکاتب و فرهنگ‌های بشری، و حتی در عرصه‌ی علم و دانش تجربی امروزی نیز مطرح می‌باشد.

  • -پیامبران الهی و سرآمد و خاتم آنها، حضرت محمد صلوات الله علیه و آله، گاه به صراحت کلام وحی (در آیه) و گاه در تشریح آن، به ما آموختند که «صدقه، دفع بلا می‌کند». کفار ابتدا با ژستی روشنفکرانه، این آموزه‌ها را به ریشخند گرفتند، سپس به نام پیشرفت خودشان در علم روانشناسی یا ارتباطات … و ثبت دستآورد و نتیجه به نام خودشان گفتند: نتیجه‌ی تعامل شما، به خودتان بر می‌گردد و نیکی به دیگران، سبب رفع مشکلات بسیاری می‌شود! تا آنجا که آقای “باومن”، نظریه‌پرداز پسا مدرنیسم، در کتاب “عشق سیال” می‌گوید: «عشق ما به همسایه، بازتاب عشق او به ماست».
  • -وقتی در اسلام عزیز به ما آموختند که حیوانات حلال گوشت را نیز به نام خدا ذبح کنید، وگرنه گوشت و پوستش بر شما حرام می‌شود، یا توصیه‌ی مؤکد نمودند که با اسم خدا، خوردن یا نوشیدن را آغاز کنید؛ کفار آن را خرافه نامیدند! اکنون می‌گویند: کلام خوب یا بد، حتی روی نظم ملکول‌های آب، یا رشد گیاه و …، تأثیر مستقیم مثبت یا منفی دارد (بالتبع بر خورنده‌ی آن نیز تأثیر دارد).
  • -وقتی به ما گفتند: «صله ارحام، عمر را طولانی می‌کند»، ریشخند زدند، اکنون می‌گویند که بازدید از خویشان، دوستان و از جمله بیماران، سبب سلامت و بالتبع طول عمر بازدید کننده و بازدید شونده می‌گردد.
  • -در آموزه‌های اسلامی، گفته شده که سنگ‌ها نیز آثار خود را دارند، از جمله عقیق و فیروزه. امروزه می‌گویند: علم ثابت کرده است که همه چیز دارای امواج است که می‌تواند برای ما آثار مثبت یا منفی داشته باشد، و دائماً انواع و اقسام امواج به ما برخورد می‌کند و سنگ‌های آبی رنگ، (مثل فیروزه) سبب دور شدن بسیاری از امواج منفی می‌گردد، چه بسا بعدها بگویند (یا تا کنون گفته باشند): که سنگ‌های فیروزه یا عقیق، امواج مثبت را نیز جذب می‌کنند.

چشم زخم:

چشم زخم و اثرات آن نیز یکی از همین مواردی است که اختصاصی به باورهای مسلمانان ندارد، بلکه نه تنها در اتباع ادیان الهی دیگر، بلکه بین کفار، بت‌پرست‌ها و … نیز رایج‌تر است، چرا که تمامی حقایق در میان آنها، با خرافه‌ها و تعصبات ترکیب شده و برایش “بدل”سازی‌های فراوانی کرده‌اند! و البته علم امروزی نیز در این باره، حرف‌هایی دارد:

مؤسسه مطالعاتی «زندگیِ علمی = live science » می‌نویسد: بسیاری از ما ممکن است که در ترافیک، با یک نگاه اخم آلود، یا تابش خیره کننده‌ی شومی مواجه گردیم؛ ممکن است در بسیاری از موارد، شانه بالا انداخته و بی‌توجه رد شویم، اما در بسیاری از موارد، کار جدی است.

این مؤسسه می‌افزاید: اعتقاد به چشم زخم، بدین دلیل است که بشر، علت آسیب را شخص یا چیز دیگری می‌داند (یعنی انسان قایل به اصل علیت است و هیچ پدیده یا حادثه‌ای را بدون علت نمی‌داند و همه را معلول می‌داند)؛ پس این علل (چشم زخم)، ممکن است به شکل یک گرفتاری کوچک، یک بدبختی کم یا زیاد، یا یک بیماری ساده و حتی یک مرگ، ظهور و بروز داشته باشد.

  • -جالب است بدانیم که حتی بخش قابل توجهی از باورهای مسلمانان در مواردی چون “چشم زخم”، و یا راه‌کارهای خنثی کردن آن، هیچ ربطی به اسلام ندارد، بلکه تبعیت از همان خرافه‌های غیر مسلمانان (از شیطان‌پرستان و بت‌پرستان گرفته تا قبایل بدوی و حتی اندیشه‌های غلط در مسیحیت و یهودیت) نشأت گرفته است که در اصطلاح به بسیاری از این موارد «اسرائیلیات» گفته می‌شود. یعنی جعلیاتی که از گذشته توسط قوم شیطان پرستان نفوذی به بنی اسرائیل و یهود، به ادیان و فرهنگ‌های دیگر رخنه و نفوذ کرده و به اذهان عمومی آنها القا شده است.
  • -همین مهره‌هایی که دارای تصویر چشم، برای رد چشم زخم هستند و در قدیم به مجموعه آنها «خر مُهره» گفته می‌شد، چرا که به گردن خر می‌انداختند و اکنون به آن «چشم نظر» می‌گویند، چرا که به گردن آدم می‌آویزند، همه از همان فرهنگ‌های جاهلی در اقوام شیطان‌پرست … و سپس در اقوام یهودیان شیطان‌پرست، گرفته شده است.
  • -اما «چشم زخم» همیشه اینگونه نیست که کسی بگوید: “من با اختیار و اراده‌ی خود، نگاه بدی به کسی یا جامعه‌ای می‌کنم، تا به واسطه‌ی این نگاه من، دچار مشکل و مصیبت گردند”!

اگر چه در ارتباط تمامی اجزا و تعاملات، این نیز محال نیست، اما واقع این است که “چشم زخم”، گاهی از “بد دلی – دل پلید” است و گاهی به صورت ناخواسته و ناخودآگاه، به دلیل همان نطبیق یا برخورد امواج و … رخ می‌دهد؛ چنان که افراد مؤمن و متقی بسیاری را می‌شناسیم که معروف به «شوری چشم» هستند. دیده شده که حتی اگر از روی صفای دل هم از چیزی تعریف کنند، چه بسا مشکلی پدید آید.

  • -عدم اطلاع از این حقایق در عالَم هستی، زمینه‌ساز برای ایجاد، گرایش و بروز خرافه‌ها می‌شود.

حکایت – مادری وضع حمل کرد و برخی از خویشان و دوستان (مؤمنه) به دیدار او و فرزندش آمدند. در میان آنان کسانی بودند که با دیدن نوزاد، به همراه شادی، خنده و تبریک می‌گفتند: «واه واه، چقدر زشت، بچه عین میمونه!» سؤال شد: شما که انسان و مسلمان هستید، فرهیخته و با فرهنگ و چه بسا دانشگاهی و متخصص هستید، اولاً چرا فرزند انسان را به میمون تشبیه می‌کنید؟ ثانیاً چرا می‌گویید که زشت است؟ ثالثاَ این چه طرز برخورد با مادری است که نوزاد دلبندش را به دنیا آورده و به شما نشان می‌دهد؟! پاسخ این بود: این نوزاد، مثل نوزادهای دیگر، بسیار هم زیباست، اما ترسیدیم که تعریف کنیم و چشم بخورد و یا به واسطه‌‌ها و دلایل دیگری، بیمار شود و یا بلایی سرش بیاید و بگویند: به خاطر تعریف فلانی بود و چشم زد!

***- پس، مسلمانان، ضمن قبول داشتن اثر «چشم زخم – چشم بد»، به دنبال چشم زدن به دیگران نیستند، اما کفار و شیطان‌پرستان [از قدیم تا کنون]، نه تنها اعتقاد دارند، بلکه آن را یکی از مهم‌ترین عوامل دشمنی خود با جهان بشریت می‌دانند، چنان که در عصر فضا، عصر تکنولوژی، عصر ارتباطات، عصر پسا پست مدرنیسم و …، سمبل‌ها و لوگوهای مربوط به آن را با تعصب، جدیت و شدت بیشتری رواج داده و تبلیغ می‌کنند.

لینک کوتاه مطلب : https://ofoghandisha.com/?p=27122

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آخرین مطالب