یکی از عمدهترین ارکان دین و مؤثرترین اصول مستحکم اعتقادی اسلام، جریان نبوت و هدایت مستمر رسالت است. پیامبران الهی (علیهمالسلام) با در دست داشتن مشعل هدایت و نشانههای سعادت، راهنما و راهبر جامعه بشری بوده و هستند.
از جلوههای اصلی و باطنی رسالت حقیقت وحی است؛ حقیقتی که خداوند سبحان با آن انبیا (علیهمالسلام) را مسلح به سلاح هدایت و مجهّز به جهاز روشنگری و نورانیت میکند. امروزه گروهی با ادعای پذیرش اصل وحی، به بشری بودن بشیر آن فتوا داده، در نظر دارند قرآن آسمانی را زمینی و بشری معرفی کنند.
کتاب شریف «الوحی و النبوه» و ترجمه فارسی آن به نام «وحی و نبوت»، ضمن تبیین مبانی نبوت و رسالت و نیز جایگاه نبی یا رسول، ژرفای حقیقت وحی را واکاوی نموده و به شبهات و پرسشهای تازه به میدان آمده پاسخ شایسته داده و در سی و شش مرحله و یک خاتمه، مباحث ارزشمندی را دربارهٴ اصل نبوت، نبوت انسان، ضرورت نبوت، همگانی و همیشگی بودن نبوت، غایت و هدف نبوت، جاودانگی نبوت، نبوت خاتم پیامبران، حق بودن همهٴ حقایق قرآن، خضوع عقل و نقل در پیشگاه وحی، اعجاز قرآن و نزول آن و… به تشنگان معارف الهی عرضه میکند.
