إرشادُ القُلوب إلی الصّواب المُنجی من عَمِل به مِن ألیم العِقاب مشهور به ارشاد القلوب، کتابی به زبان عربی نوشته حسن بن ابی الحسن دیلمی، از علمای قرن هشتم هجری که حاوی مواعظ قرآن و سنت و فضائل امام علی(ع) و اهل بیت پیامبر(ص) است. مؤلف، هدف خود از تالیف این اثر را رهایی مردم از عذاب الهی و تسلط بر قوای غضبیه و شهویه دانسته است. او در جزء اول کتاب در ۵۴ باب به مواعظ و اندرزهای اخلاقی پرداخته و در بخش دوم، فضائل و مناقب اهل بیت را مطرح کرده است. ارشاد القلوب، به عنوان کتابی اخلاقی، همواره مورد توجه عالمان دینی بوده و ترجمه‌های بسیاری بر آن نگاشته شده است.
درباره مؤلف
مقالهٔ اصلی: حسن بن ابی الحسن دیلمی
حسن بن ابی الحسن بن محمد دیلمی عالم قرن هشتم هجری قمری، از بزرگان اصحاب امامیه در علوم مختلف، خصوصا فقه و حدیث و عرفان است. ابن فهد حلی و علامه مجلسی در کتاب‌هایشان از او نقل روایت کرده‌اند. معروف‌ترین آثار او، ارشاد القلوب، اعلام الدین و غرر الاخبار و درر الآثار نام دارد.[۱]
انتساب کتاب
سید محسن امین و بعضی علمای دیگر صاحب تراجم، با توجه به بعضی مستندات چنین استنباط کرده‌اند که جزء دوم کتاب، که پیرامون فضائل اهل بیت است، از دیلمی نیست و بعداً ملحق به کتاب شده است. شواهدی نیز آورده‌اند، از جمله این که نام کتاب، با موضوع جزء دوم کتاب هیچ تناسبی ندارد.[۲] سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی در این باره می‌نویسد: تقریبا برای ما ثابت است که جلد دوم از ایشان نیست و هر کسی ملاحظه و تدبر کند، این معنی برایش واضح و هویدا خواهد شد.[۳]
البته این نظر مورد تأیید بسیاری از علماء واقع نشده و تفصیل آن در کتب تراجم آمده که تمام کتاب نوشته دیلمی است.[۴]
انگیزه تألیف
مصنف در مقدمه کتاب آورده که چون قوه غضبیه و شهویه بر اولاد آدم تسلّط پیدا کرده و هر کدام از آن‌ها جلب نفع برای خود می‌کنند و قبر و آخرت را فراموش کرده‌اند این کتاب را نوشته و آن را به نام «ارشاد القلوب الی الصواب المُنجي مَنْ عمل به مِن أليم العقاب» نام‌گذاری کرده و که هر کس به آن عمل کند او را از عذاب دردناک نجات دهد.[۵]
