همهٔ انبیا و ائمه و حتی خود حضرت سیدالشهدا (ع) به آیندهٔ موعود نظر داشتند و ظهور مهدی را میطلبیدند؛ لذا امام حسین (ع) به دنبال نتیجهٔ زودرس حرکت خود نبود و علیرغم نگرانیهای اطرافیان مبنی بر شهادت ایشان و بنیهاشم و اسارت حرم پیامبر در کربلا، ایشان به این امور به دیدهٔ مقدمات لازمی که باید تحقق یابند تا فرایند استخلاف الهی در محور زمان و در سطح زمین انجام گردد مینگریستند. نقشآفرینان حرکت سرخ حسینی، جلوهٔ آن ظهور موعود را پیشاپیش محقق دیده و خلافت را در دست حضرت حجت میدیدند. به همین دلیل شاید شهادت و اسارت ظاهراً نتیجهٔ روز عاشورا بود ولی در باطن حرکت و قیام حقجوی ایشان شکست دورویان و ستمگران تاریخ را رقم زد.
کتاب از حسین (ع) تا مهدی (عج) کتابی است روشنگر راجع به علت نهایی قیام امام حسین (ع) و قیام امام عصر (عج). در این کتاب ارتباط عمیقی را بین امام حسین (ع) و امام زمان (عج) مییابیم و علت قیام عاشورا و دیگر عملکردهای ائمهٔ معصوم (ع) را به اختصار درمییابیم.
خواندن کتاب از حسین (ع) تا مهدی (عج) را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب را به تمام پژوهندگان حقیقی راه امام حسین (ع) پیشنهاد میکنیم.
بخشی از کتاب از حسین (ع) تا مهدی (عج)
«عن أبی عبدالله (ع) قال: سمعته یقول: قال لی أبی محمّدبن علّی: قرأ علُّیبن أبی طالب (ع) «انَّا أَنْزَلْناهُ فی لَیلَةِ الْقَدْرِ» و عنده الحسن و الحسین علیهماالسلام، فقال له الحسین (ع) یا أَبَتا کأَنَّ بِها مِنْ فِیک حَلاوَةٌ؟
فقال له: یابن رسول الله و ابنی انّی أعلم فیها مالم تعلم، انّها لمّا نزلت بعث الی جدّک رسول الله فقرأها علی ثمّ ضرب علی کتفی الأیمن و قال: یا أخی و وصیی و والی اُمّتی بعدی و حرب أعدائی الی یوم یبعثون، هذه السّورة لک من بعدی، و ولدک من بعدک، انّ جبرئیل أخی من الملائکة حدّث الَّی أحداث اُمّتی فی سنّتها، و انّه لیحدّث ذلک الیک کأحداث النّبوّة، و لها نور ساطع فی قلبک و قلوب أوصیائک الی مطلع فجر القائم (ع).
راوی نقل میکند: از امام صادق (ع) شنیدم میفرمود: پدرم امام محمّدباقر (ع) برایم نقل فرمود: که امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) در حالیکه امام حسن (ع) و امام حسین (ع) در محضر مبارک او بودند سوره مبارکه قدر را قرائت فرمود؛ امام حسین (ع) عرض کرد:
«پدر جان! گویا شنیدن این سوره از دهان مبارک تو شیرینی ویژهای دارد؟»
پس حضرت امیر (ع) در پاسخ او فرمود:
ای فرزند رسول خدا (ص) و فرزند من! من از این سوره [خاطرهای] دارم که تو خبر نداری، چون این سوره نازل شد جدّ تو پیامبر خدا (ص) مرا به حضور طلبید و آن را بر من قرائت فرمود، سپس دست بر شانه راست من زده فرمود: ای برادر سرپرست و وصی امتم پس از من و ستیزگر با دشمنان من تا روزی که برانگیخته شوند! این سوره، پس از من برای توست و سپس در شأن فرزندان تو، همانا برادرم جبرئیل که برادرم در میان فرشتگان است رویدادهای امّتم را در روشهایش برایم بازگو کرد، و او آنها را همانند حوادث نبوّت برای تو بازگو میکند، این سوره در قلب تو و اوصیاء تو تا هنگام طلوع فجر قائم آلمحمّد (ص)، نوری درخشان دارد.»
