«الإستِبصار فيما اختَلَف من الأخبار»، از آثار فقهی شيخ طوسى (م، ۴۶۰ ق) و یکی از کتب اربعه حدیث شیعه است. شیخ طوسی در اين كتاب كليه رواياتى را كه در مباحث گوناگون فقهى وارد شده و روايتى نيز بر خلاف آن آمده، جمع‌آوری كرده است.
مؤلف
شیخ ابوجعفر محمد طوسی (۳۸۵-۴۶۰ ق) معروف به «شیخ الطائفه»، فقیه اصولی، محدث رجالی، مفسر و متکلم بزرگ شیعه در قرن پنجم هجری است. او در طوس به دنیا آمد و در سال ۴۰۸ قمری به بغداد مهاجرت کرد. از اساتید برجسته وی، شیخ مفید، ابن جنید اسکافی و سید مرتضی علم‌الهدی بوده اند.
شیخ طوسی صاحب تألیفات مهمی در علوم مختلف اسلامی از جمله فقه، اصول، تفسیر، حدیث، کلام و رجال است، مانند دو کتاب ارزشمند “تهذیب” و “استبصار” که از کتب اربعه جوامع حدیثی اولیه شیعه می باشد. عظمت او در فقه به حدی بود که تا مدت طولانی فقهای شیعه را تحت تاثیر آراء خود قرار داد، و فقه شیعه از حالات پویایی خود خارج شد.
انگیزه نگارش
شیخ طوسى این کتاب را بعد از کتاب «تهذیب الاحکام» خود نگاشته است. برخى از علما و شاگردان شیخ الطایفه از ایشان درخواست کردند تا کتابى بنویسد که در آن روایات متعارض و مخالف را جمع آورى و به بررسى آنها پرداخته و روایات صحیح و غیر صحیح را مشخص نماید. شیخ طوسى در مقدمه کتاب مى‌گوید:
«گروهى از علماى اصحاب کتاب بزرگ ما به نام «تهذیب الأحکام» و روایاتى که در آن جمع آورى نموده بودم را دیدند و ملاحظه نمودند که شامل اخبار متعلق به حلال و حرام است و مشتمل بر اکثر روایات فقه و ابواب احکام است و روایتى از اصحاب و کتاب‌ها و اصول آنها نیست مگر آنکه در آن آمده، به جز برخى روایات شاذّ و نادر؛ و آن کتاب سزاوار آن است که گنجینه‌اى بزرگ براى دانش پژوهان در فراگیرى علم فقه گردد و علما در یادآورى و متوسطین در کسب مهارت در استنباط احکام شرعى همه از آن کتاب بهره‌مند گردند. پس از من درخواست نمودند تا کتاب دیگرى به نگارش درآورده و در آن احادیث و روایات مخالف را جمع آورى کرده و به بررسى و جمع میان آنها و یا تعیین روایات معتبر بپردازم».
معرفی کتاب
کتاب «الاستبصار» در نوع خود بى‌نظیر است و اولین کتابى مى‌باشد که براى جمع بین روایات مخالف نگاشته شده است.
این کتاب علاوه بر اعتبار بالا، از شمول خوبى نیز برخوردار است به حدّى که سید بن طاووس مى‌گوید: اگر درباره مسئله‌اى روایت مخالفى باشد، حتما در کتاب استبصار نیز باید به آن اشاره‌اى شده باشد.
با توجه به اهمیت و ارزش کتاب استبصار، نام آن پیوسته در لیست کتاب‌هایى بوده است که علما و فقهاى شیعه روایت آن را به یکدیگر اجازه مى‌داده‌اند و از نکات جالب این است که متن بسیارى از اجازه‌هاى روایى بر پشت نسخه‌هاى این کتاب نوشته شده است.
شیخ طوسى تعداد روایات کتاب «الاستبصار» را خود مشخص کرده تا در آن کم و زیاد نشود؛ این کتاب شامل ۵۵۱۱ حدیث می باشد.
محتواى کتاب
کتاب الاستبصار داراى سه بخش است: بخش اول و دوم در عبادات است و بخش سوم در بقیه ابواب فقه مانند عقود و ایقاعات و احکام تا حدود و دیات.
این کتاب شامل همه ابواب فقهی نیست و فقط به ابوابى اشاره دارد که در آن روایات مخالفى وارد شده باشد؛ ولى ترتیب ابواب به ترتیب ابواب کتاب‌هاى فقهى است، یعنى از کتاب طهارت شروع شده و به کتاب دیات پایان مى‌پذیرد.
شیخ طوسى در این کتاب در آغاز هر باب، ابتدا روایاتى را که معتبر و صحیح مى‌داند آورده، سپس به روایات مخالف اشاره کرده و سعى بر آن داشته تا روایتى را از قلم نیندازد. پس از آن نیز، به جمع میان روایات و بررسى آنها پرداخته است.
مؤلف در بخش اول و دوم کتاب، تمام سند را آورده؛ ولى در بخش سوم فقط به نام راوى که روایت را از کتاب او نقل کرده اکتفا مى‌کند و در پایان کتاب سند خود را به آن راوى آورده تا روایات از ارسال خارج شده و به روایات مسند ملحق گردند. اصطلاحا این بخش را «مشیخه» مى‌نامند، یعنى اساتید و مشایخ مؤلف.
