جلد دوم از مجموعۀ «اللهشناسی» تألیف ارزشمند علامه آیتالله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی ـ قدّسسرّه ـ بوده که پیرامونِ «تفسیر معنای لقاء خدا و نقد منکرین آن» و «معنای حقیقی وحدت شخصیه وجود» با قلمی روان و شواهدی متقن به رشتۀ تحریر درآمده و به ساحت علم و معرفت تقدیم شده است.
اهم مباحث این مجلّد:
• منکرین لقاء خدا زیانبارترینِ مردماند
• تنزیه صرف خداوند، موجب تعطیل اوست
• غیر از طریق «لقاء الله» همۀ راههای شناخت خداوند، کج و معوج و تاریک است
• با انکار لقاء خداوند، اساس دین و شریعت فرو میریزد
• عظمت مقام توحیدی امیرالمؤمنین علیهالسلام
• لقاء خداوند به چشم دل است نه چشم سر
• ادراک توحید حقیقی جز به کشف و شهود میسّر نیست
• در منطق قرآن هر گونه وجود و آثار وجود، در خدا منحصر است
• وجود حقتعالی جمیعِ موجودات را در خود فانی میکند
• قرآن صریحاً وحدت حقتعالی را بالصّرافه میداند
• معنای تشخّص وجود: لا هُوَ الا هُو
• ردّ کتاب «الأخبار الدخیلة» که توقیعِ وارد در ماه رجب را رد کرده است
