المحيط في اللغة اثر ابوالقاسم اسماعيل بن عبّاد، مشهور به صاحب بن عبّاد از كتب لغت عرب كه در ده مجلد منتشر شده است. مؤلف سبک خود را برگرفته از خليل بن احمد فراهیدى در العين ذكر كرده است.
ساختار
در ابتداى اثر دو مقدمه از محقق و مؤلف آمده است. مؤلف در تدوين كتاب از شيوه اشتقاقى خليل بهره برده و نوع چينش آن بر حسب ترتيب الفبايى نيست بلكه با توجه به حروف اصلى كلمه و بر طبق مخارج حروف و با محوريت حروف حلقى مرتب شده است، و به بيرونىترين آنها يعنى واژههاى لبى ختم مىگردد. وى همچنين گونههاى مختلف يك ماده را استخراج و الفاظ مستعمل و مهمل آن را جدا و معانى هر يك از مستعملات آن را بيان كرده است.
گزارش محتوا
مقدمه اول كتاب كه مقدمه تحقيقى به قلم محمدحسن آل ياسين است، زندگى مؤلف، روش تحقيق و نسخ خطى مورد استفاده در تحقيق اين اثر را متذكر شده است.
مؤلف در مقدمهاش به اين مطلب اشاره مىكند كه كلام عرب بر چهار قسم است ثنائى، ثلاثى، رباعى و خماسى و براى هر كدام اقسامى ذكر مىكند و مثالهایى در نظر مىگيرد. سپس كلمه را به صحيح و معتل تقسيم نموده و تعريف هر كدام و اقسام معتل را ذكر مىكند. سپس شيوه خليل بن احمد فراهیدى را در العين مورد كنكاش قرار داده و روش خود را شبيه روش مؤلف العين قرار مىدهد.
پس از آن وارد اصل كتاب شده و به ترجمهى واژگانى مىپردازد كه لام الفعل آنها حرف عين مىباشد، و باب مضاعف و ثلاثى صحيح از اين حرف را در اين جلد بيان مىكند. ابن عبّاد كتابش را از حرف حلقى عين آغاز كرده و به حروف لبى و حروف بدون جايگاه (جوف) كتاب را به پایان مىبرد، ترتيب كتاب، طبق حروف چنين مىباشد: (ع ح ه خ غ-ق ك- جش ض- صس ز- ط د ت- ظ ذ ث- ر ل ن- ف ب م- و ا ى). وى بعد از هر حرف ابتداء مضاعف آن حرف را ذكر مىكند؛ يعنى واژههایى كه دو حرف از حروف آن مشابه باشد. سپس ابواب ثلاثى صحيح و ثلاثى معتل و ابواب لفيف را ذكر مىكند و در پایان ابواب رباعى و خماسى بيان شده است.
در ديگر مجلدات كتاب نيز تا جلد دهم به ترتيب واژگان ديگر حروف معنا شده است و جلد يازدهم نيز به فهارس اختصاص دارد.
