أنوار الفقاهة، اثر حسن بن جعفر کاشف‌الغطاء (متوفی ۱۲۶۲ق) از علما و فقهای مشهور آل کاشف‌الغطاست. این اثر مشتمل بر یک دوره فقه استدلالی شیعه مشتمل بر بیشتر ابواب فقهی، به‌جز باب‌های صید و ذباحه، سبق و رمایه و حدود و دیات است[۱].
آقابزرگ تهرانی در «الذریعة 2: 437» درباره این اثر فرموده، با ذکر کتاب دیگرى که بدین نام تألیف شده، و در «مستدرک» نام آن را «أنوار الفقه» آورده، و در «روضات» نوشته که: «گویا دیدهاى مانند آن را در کثرت تفریع و احاطت بنوادر فقه و استقامت در طریق استدلال ندیده باشد انتهى». و در «قصص: 148» می‌فرماید: «از جمله فتاواى او این است که غلیان کشیدن مفطر صوم نیست، و عبارتش این است: لا بأس بدخان التنباک انتهى»[۲].
در این طبع، انوار الفقاهة در بیست‌وچهار جلد منتشر شده است. در طبع دیگری مرکز احیای آثار اسلامی، تصحیح این اثر را مدت ده سال به دست گرفت که سرانجام در ده مجلد به چاپ رساند. این مرکز، با همکاری مجموعه‌ای از محققان خود، ابتدا بیش از یکصد نسخه خطی از کتاب انوار الفقاهه یا تصویر آن را در کتابخانه‌های ایران و عراق، شناسایی و سپس، هیجده اثر را از میان این نسخ برای کار تصحیح آن انتخاب کرد که برخی، دستخط خود مؤلف بودند[۳].
در طبع بیست و چهارجلدی، جلد اول کتاب به مبحث «طهارت» اختصاص یافته است. مباحث و احکام فقهی «طهارت» با ذکر معنای لغوی و اصطلاحی طهارت آغاز شده است. سپس احکام وضو و تیمم و غسل و احکام میاه و غسل‌ها و مطهرات و نجاسات و احکام آن‌ها ذکر شده است. دیگر جلدهای کتاب عبارتند از:
كتاب الصلاة؛
كتاب الزكاة؛
كتاب الوقف؛
كتاب الكفالة؛
كتاب الصلح؛
كتاب المضاربة؛
كتاب الطلاق؛
كتاب القضاة؛
كتاب الميراث؛
كتاب المساقاة؛
كتاب الوديعة؛
كتاب الإجارة؛
كتاب المزارعة؛
كتاب الصيام؛
كتاب الحج؛
كتاب المكاسب؛
كتاب البيع؛
كتاب الرهن؛
كتاب الحوالة؛
كتاب الغصب؛
كتاب النكاح؛
كتاب الهبة؛
كتاب الشهادات.
