«اویس قرنى» یمنى بود و شغل او شتربانى.
با اجازه مادر پیر و ناتوان خویش به مدینه و براى زیارت پیامبر اعظم(ص) آمد؛ اما به زیارت ظاهرى آن یار بى قرینه توفیق نیافت.
پیامبر رحمت(ص) گاه گاهى رو به جانب یمن مىفرمود: ««اِنّى لاَجِدُ نَفَسَ الرَّحمانِ مِنْ قِبَلِ الَْیمَن».
اویس در جنگ صفّین حاضر شد، با حضرت امیرالمؤمنین(ع) بیعت كرد، در پیاده نظام به جهاد و مبارزه پرداخت، تیرى كه به قلبش فرود آمد؛ او را در آسمان شهادت به پرواز در آورد، امام على(ع) بر او نماز گزارد و او را دفن كرد.
اثر حاضر شرح مفصّل زندگانىِ آن بزرگ است.
