جلد هفتم کتاب تفسیر المیزان، شامل ترجمه و بیان سوره انعام است که سورهای مکی بوده و در مجموع 165 آیه دارد.
در جلد هفتم تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ابتدا با بیان و تفسیر آیات 1 تا 3 سوره انعام، عنوان میکند که مقصود این سوره، موضوع توحید پروردگار بوده و بیشتر آیاتش استدلالی علیه مشرکین و مخالفین توحید، نبوت و معاد هستند. سپس، ایشان به بیان و تفسیر سایر آیات سوره انعام میپردازد که برخی از مهم ترین موضوعات مطرح شده در آنها به شرح زیر است:
• برهانی علیه بت پرستان با استفاده از منطق خودشان
• دروغگویی کفّار و تکذیب کنندگان آیات الهی حتی در روز قیامت و تلاش برای بازگشت به دنیا
• حشر حیوانات و حشر امثالی چون آسمان ها، زمین، خورشید و ماه و …
• عاجز بودن عقل بشریت از درک برخی حقائق
• استغفار و دعای حضرت ابراهیم برای آزر
• توهّم عجیب برخی مفسرین در مورد داستانهایی که در قرآن آمده
• علت اینکه ابراهیم ستاره ای را «رب» خود خواند
• روایاتی پیرامون تولّد، رشد و نمو حضرت ابراهیم در خفا
• روایاتی پیرامون جمله «هذا ربی» که حضرت ابراهیم بر زبان آورد
• سختی مرگ ظالمان و کسانی که به خدا افتراء بستند
• روایاتی پیرامون عدم امکان دیدن خداوند با چشم
• دو اشتباه در مورد انتساب هدایت و ضلالت انسان به خدای تعالی
• عدم مقابله قضای الهی با اختیار انسان
• سوالی که از انسان جاهل در قیامت پرسیده میشود
• مقصود از «اوّل المسلمین» بودن پیامبر اسلام
• عدم سود داشتن ایمان و عمل در مواقع رو به رو شدن با عذاب الهی یا هنگام مرگ
• روایاتی از ادب پیامبرانی چون نوح، ابراهیم، اسماعیل، یعقوب، یوسف، موسی، شعیب، یونس، ایوب و زکریا و …
• عفو و مجازات و معنای جزا و پاداش
• اقسام گناه و اقسام عفو و مغفرت
