به باور برخی صاحبنظران مسلمان، «صحیفه سجادیه» پس از قرآن و نهجالبلاغه مهمترین میراث مکتوب شیعه است و بدین رو، به آن «اخت القرآن» (خواهر قرآن)، «انجیل اهلبیت»، «زبور آل محمد» لقب دادهاند. صحیفه مانند قرآن و نهجالبلاغه از نظر فصاحت و بلاغت مورد توجه قرار گرفته است.
صحیفه سجادیه تنها شامل راز و نیاز با خدا و بیان حاجت در پیشگاه وی نیست بلکه مجموعهای مشتمل بر بسیاری از علوم و معارف اسلامی است که در آن مسائل عقیدتی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و پارهای از قوانین طبیعی و احکام شرعی در قالب دعا بیان شده است.
در بخش ارتباط با خداوند طبق مقتضای زمانهای مختلف و احوال گوناگون دعاهایی بیان شده است، برخی دعاهای آن بهصورت سالانه، همچون دعای عرفه و وداع ماه رمضان و برخی ماهانه، مانند دعای دیدن هلال و برخی هفتگی و برخی برای هر شبانهروز قرار داده شده است.
